امام حسین با برادرش عباس «سلام الله علیهما» وداع کرد... به خیمه‌گاه بازگشت؛ شکسته، اندوهگین و گریان بود... اشک‌هایش را با آستین پاک می‌کرد... سکینه آمد، دامن پدر را گرفت؛ ”پدر!... عمویم کجاست؟!“ همین که امام حسین فرمود عمویت رفت... ناله‌ی زینب کبری «سلام‌الله‌علیها» به آسمان رفت؛ ”آه برادرم... وای عباسم... وای بر بی‌کسیِ ما بعد از تو“ 📚 مقتل الحسین (مقرّم)، صفحه۲۷۰ @ahadisemasoomin