حالا نمی شود ما این معرفت را در فضایی کوچکتر از هیات دریافت کنیم؟   یکی از عوامل بسیار نورانی و کمک کننده برای کسب معرفت جمعیت هیاتی ها است. وقتی شما در جمعی قرار می گیرید که هر کدام یک پارچه نور هستند، ما چه کار داریم زندگی افرادی که آمدند در هیات بیرون از هیات چه است! الان لحظه ی قشنگ زندگی اش است، الان بخاطر امام هادی علیه السلام آمده است، الان بخاطر اباعبدالله الحسین علیه السلام آمده است، الان در قطعه ای از زمان زندگی اش قرار دارد و در قطعه ای از مکان زندگی خودش قرار دارد که آن قطعه نورانی است، من وقتی می آیم در جمع دقیقا از نور آن ها استفاده می کنم. بگذارید چون جبهه ها و دفاع مقدس بنیانگذار این هیات بودند عرض کنم، کاملا واضح است برای من و هنوز هم که هنوز است برای من ملموس است با اینکه بیست و چند سال است از دوران جنگ گذشته است فضای نورانی تاثیر گذار هیات هایی که در جبهه می گرفتیم چقدر اثر آن بالاتر بود بر سخنران جلسه تا جلسات دیگر. با اینکه من برای همه ی شما احترام قائل هستم، خودم هم کمتر از بلا استثنا از همه ی شما هستم ولی خب چون کمتر هستم شاید به سهولت می فهمم این را که وقتی در جبهه ما در میان آن جمع قرار می گرفتیم خدا چقدر بیشتر مطلب به ما یاد می داد به برکت نور آن ها، اصلا خیلی تفاوت بود، ما بعد از جنگ دیگر ندیدیم چنین معنویتی را حتی در بهترین جلسات معنوی مثل شب های قدر، مثل اعتکاف ها؛ لذا شما می آیید در میان، خب آن ها علی حده بود، یک وضع خاصی بود پس فردا می خواست شهید بشود اصلا نمی توانستی حساب کنی که چند نفر از این ها می مانند. من وقتی می توانم بروم در جمع مومنین که عزادار اباعبدالله الحسین علیه السلام هستند و از نور آن ها استفاده کنم، چرا بنشینم پای تلویزیون! معنا ندارد این حرف ها. بله ما می نشینیم پای تلویزیون استفاده می کنیم، آن نوری که در جلسه است ، آن نوری که در قدم های خود شما است، شما وقت حرکت می کنید تولید نور می کنید، این ها همه محفلی را تشکیل می دهند برای هیات. این اولین انگیزه یا اولین نکته ای که در مورد ضرورت تشکیل هیات می توان گفت. سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان