🔸آیت‌الله : اگر انسان بفهمد کفشش را برده‌اند و به جای آن کفش دیگری گذاشته‌اند، چنانچه اطمینان به رضایت صاحب کفش به جا مانده داشته باشد، می‌تواند در محدودۀ رضایت وی در آن تصرّف کند؛ در غیر این صورت، مسأله دارای چند حالت است: الف. اطمینان داشته باشد صاحب کفشِ به جا مانده، کفش او را عمداً و به ناحقّ برداشته است؛ ب. اطمینان داشته باشد صاحب کفش به جا مانده، اشتباهاً کفش او را برده، ولی بعداً فهمیده؛ امّا از روی سهل‌انگاری و تسامح آن را بر‌نگردانده است؛ در این دو صورت، چنانچه کفش به جا مانده، قیمتش بیشتر از کفش خودش نباشد، می‌تواند آن را به عنوان «تقاصّ» به جای کفش خود بردارد و اگر قیمتش بیشتر باشد، نسبت به مقدار اضافه، حکم مال مجهول المالک جاری می­‌شود. ج. اطمینان به دزدیده‌شدن یا غصب‌شدن کفش یا کوتاهی فرد در برگرداندن آن (در صورت اشتباه) نداشته باشد؛ در این صورت، حکم مال مجهول ‌المالک را دارد. 🔹آیت‌الله : هرگاه كفش كسى را ببرند و كفش ديگرى به‌جای آن بگذارند، چنانچه بداند كفشى كه مانده مال كسى است كه كفش او را برده و اين كار عمداً انجام‌شده و دسترسى به آن شخص نيست، می‌تواند آن را به‌جای كفش خود بردارد و چنانچه دسترسى به حاكم شرع دارد از او اجازه بگيرد و هرگاه قيمت آن از كفش خودش بيشتر باشد، بايد هر وقت صاحب آن پيدا شد، زيادى قيمت را به او بدهد و اگر از پيدا‌شدن او مأيوس شود، زيادى را از طرف صاحبش صدقه می‌دهد، ولى اگر يقين دارد يا احتمال می‌دهد كفشى كه مانده مال كسى نيست كه كفش او را برده، چنانچه از پيداكردن صاحب آن مأيوس باشد، بايد آن را صدقه دهد. 🏷 پی‌نوشت: استفتائات سایت دفتر رهبر معظم انقلاب، استفتائات سایت دفتر آیت‌الله مکارم، توضیح المسائل جامع آیت‌الله سیستانی، جلد۳، مسئله ۱۴۶۷ 🌸مرکز پاسخـ۱۸۰۲ـگویی ✍ پاسخگوی‌آنلاین‌به‌سوالات‌شرعی👇 @Pasokhgoo_1802