⭕️ پرسش: منظور از ضرري که از جهت فقهي باعث سقوط وجوب روزه و عدم صحت آن مي‌شود چيست؟ ✅ پاسخ يکي از شرايط صحيح بودن روزه، ضرر نداشتن آن است پس اگر مکلف بترسد روزه برايش ضرر داشته باشد و بترسد که با گرفتن روزه مريض شود يا بيماري وي شدت يابد ويا بهبودي آن به تأخير بيفتد، روزه وي صحيح نيست. ☘️ حتي اگر روزه گرفتن براي عضوي از بدن مانند ضعيف شدن چشم مضر باشد روزه گرفتن صحيح نخواهد بود ضرري که گفته شد شامل بيماری‌هاي روحي و رواني هم مي‌شود البته اين خوف و ترس از ضرر بايد منشأ عقلايي داشته باشد. ➕ در تمام اين موارد که ذکر شد يقين وعلم داشتن به ضرر شرط نيست بلکه حتي اگر مکلف گمان کند ويا احتمال عقلايي بدهد که روزه برايش ضرر دارد نبايد روزه بگيرد و روزه‌اش صحيح نيست. ☘️ هم‌چنين در تشخيص ضرر ،ملاک نظر شخص بيمار است وتابراي خود شخص ترس از ضرر حاصل نشده باشد گفته ديگران حتي پزشک معتبر نيست مگر اينکه ازگفته ديگران ترس از ضرر برايش پيدا شود. 📚 عروه الوثقي، کتاب الصوم، فصل في شرايط صحه الصوم، السادس 💠 @ahkam_sharei