📜 كُنّا عِنْدَ اَبِي عَبْدِ اللهِ جَماعَةٌ نَتَحَدَّثُ: یکی از اصحاب امام صادق علیه‌السّلام می‌گوید: گروهی از اصحاب، در خدمت امام صادق علیه‌السّلام با هم گفتگو می‌کردیم. ظاهراً موضوع گفتگوی آنها این بوده است که با وجود بشارت‌هایی که در قرآن کریم و احادیث پیامبراکرم و ائمّۀ هدی علیهم‌السّلام دربارۀ دوران ظهور حضرت مهدی ارواحنافداه آمده است، چه آیندۀ روشن و نورانی‌یی در پیش است و دوستان اهل‌بیت علیهم‌السّلام در آن شرایط، چقدر بیشتر فرصت رشد دارند و از آسایش و امنیّت بیشتری برخوردار خواهند شد.
↩️ آن صحابی می‌گوید در این گفتگو بودیم و به اعتبار وَصفُ العَیشِ نِصفُ العَیش، لذّت می‌بردیم و خیلی امید داشتیم که این آینده خیلی نزدیک باشد. فَالْتَفَتَ اِلَيْنا فَقالَ. امام صادق علیه‌السّلام توجّهی به ما کردند و فرمودند: فِي اَيِّ شَيْءٍ اَنتُم: شما در چه فکر و خیالی هستید؟ مشغول چه بحثی هستید؟ أَيهاتَ أَيهاتَ! لا وَ اللهِ لا يَكُونُ مِمّا تَمُدُّونَ اِلَيْهِ اَعْيُنَکُم حتّي تُغَرْبَلُوا. حضرت قسم جلاله خوردند؛ فرمودند: هیهات! هیهات! به خدا سوگند! چیزی که به آن چشم دوخته‌اید، یعنی آیندۀ بعد از ظهور، برای شما پیش نمی‌آید و محقّق نمی‌شود، مگر اینکه پیش از آن، غربال شوید و ریز و درشتتان از هم جدا شود. لا وَ اللهِ لا يَكُونُ مِمّا تَمُدُّونَ اِلَيْهِ اَعْيُنَکُم حَتّي تُمَيّزُوا: به خدا سوگند! آن آینده واقع نمی‌شود، مگر اینکه قبل از آن، از یکدیگر متمایز شوید، و مدّعیان دروغین از افراد دارای حقیقت تفکیک شوند.
↩️ قرآن کریم هم در اشاره به این موضوع می‌فرماید: أَحَسِبَ النّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ: آیا مردم گمان می‌کنند به صرف اینکه اظهار ایمان کردند، از آنها پذیرفته می‌شود و مورد امتحان قرار نمی‌گیرند؟ وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ...: ما کسانی را که قبل از آنها بودند، امتحان کردیم و کسانی که صادق، و تا عمق وجودشان اهل ایمان بودند را از کسانی که ایمان لقلقۀ زبانشان بود و صرفاً ادّعا و تظاهر به ایمان آوردن می‌کردند، آشکار ساختیم. گذشتگان را امتحان کردیم؛ شما و آیندگان را هم امتحان می‌کنیم. صرف ادّعای ایمان کفایت نمی‌کند.
↩️ امام صادق علیه‌السّلام فرمودند تا این دو گروه از یکدیگر متمایز نشوند، آن آینده محقّق نخواهد شد. لا وَ اللهِ لا يَكُونُ مِمّا تَمُدُّونَ اِلَيْهِ اَعْيُنَکُم اِلّا بَعْدَ اِياسٍ: به خدا سوگند آنچه چشم به آن دوخته‌اید، پدید نخواهد آمد، مگر بعد از مأيوس شدن؛ بعد از اینکه بگویید کار تمام شد؛ دین از دست رفت. لا وَ اللهِ لا يَكُونُ مِمّا تَمُدُّونَ اِلَيْهِ اَعْيُنَکُم حَتّي يَشْقِيَ مَن شَقِيَ وَ يَسْعَدَ مَن سَعِدَ: به خدا سوگند آن آیندۀ نورانی، دوست‌داشتنی و مطلوب محقّق نمی‌شود و پیش نخواهد آمد مگر اینکه پیش از آن، کسانی که شقاوت در باطنشان است و در ظاهر اهل سعادتند، شقاوت باطنیشان آشکار شود؛ و کسانی که اهل سعادتند، راه سعادت در پیش گیرند. بنابراین پیش از ظهور، چنین غربالی انجام می‌شود. فتنه‌ها و حوادثی رخ می‌دهد تا این تفکیک صورت گیرد.
🔊 استاد مهدی طیّب،
١٤٠١/٩/٣ ، مهدیّۀ اهل ولاء
╔═✿══🌹══✿═╗
🔗 @ahlevela
╚═✿══🌹══✿═╝