«شناخت جبهه ها در تبلیغ»؛ به بهانه فرمایشات مقام معظم رهبری در دیدار با حوزویان
🔸 یکی از نکات مهمی که حضرت آقا ذکر کردند لزوم شناخت و حمله به منطق و مکتب پشتیبانی ست که انحراف ایجاد کرده است. تغذیه توده ای ها و بعضی جوانان گمراه از مارکسیسم را در زمان انقلاب مثال زدند. و تقابل اصلی امروز را تقابل دو جبهه نظام اسلامی با نظام لیبرال دموکراسی عنوان کردند.
🔹نظام لیبرال دموکراسی، جبهه سیاسی مقابل ماست که البته تبعات اجتماعی و ... نیز دارد اما این یادداشت می خواهد اشاره به یک نظام فکری دیگری کند که وضعیت فرهنگی را تغییر داده و آن، «پست مدرنیسم» است.
🔸در تبلیغ، ما به سمت خلأهایی می رویم که در دینداری ایجاد شده و پیرو فرمایش رهبری باید منبع تغذیه این خلأها را بیابیم. در کنار نظام لیبرال دموکراسی به عنوان مکتب سیاسی، پست مدرنیسم به عنوان مکتب فکری، بزرگترین منبع تغذیه خلأهای دینداری در ایران امروز به ویژه در عرصه سبک زندگی و فرهنگ است.
🔹پست مدرنیسم (Postmodernism) را می توان پشتوانه فرهنگ امروز و فضای مجازی به عنوان زیست اصلی دنیای مدرن دانست. در یک یادداشت نمی توان درباره پست مدرنیسم به طور کامل نوشت اما اختصارا این مکتب و اندیشه با ما چه می کند؟!
🔹فردگرایی (Individualism) افراطی؛ در عین حال که افراد به ظاهر در فضایی با ارتباطات گسترده حاضر هستند، اما در فردیت خود سیر می‌کنند و به عبارت دیگر از اجتماع فاصله می‌گیرند و جمع را از دست می‌دهند و در فردیت خود حضور دارند.
🔸نکته بعدی افول فراروایت‌هاست. در فرهنگ مدرن و پست‌مدرن، مسئله‌ای به عنوان روایت اعظم (Metanarratives) نداریم. به این معنا که یک روایت درست مانند علم، مذهب و... که حرفی بزند و همه آن را قبول داشته باشند، وجود ندارد. این‌ها را فراروایت یا روایت اعظم می‌گویند. به عبارت دیگر ما تنوع سبک داریم، اما از محتوا خالی هستیم. همان‌طور که می‌بینید در فضای مجازی، مهم نیست که چه محتوایی را بارگذاری می‌کنید. می‌گویند ما تنوع ایجاد می‌کنیم. اگر می‌خواهید فیلم بارگذاری کنید، در اینستاگرام یا یوتیوب این کار را انجام بدهید. اگر می‌خواهید در توئیتر توئیت کنید، در کلاب هاوس صوت بگذارید و... .آنها برای تمام سلیقه‌ها، قالب و سبک دارند، اما محتوا برای آن ها موضوعیت ندارد.
🔸 حس عدم تعلق مسأله بعدی ست. در این حس، فرد به جایی تعلق ندارد، چون زمان و مکان درنوردیده می‌شود و مرز‌ها از بین می‌رود و تعلقات ملی، مذهبی، جغرافیایی و... از بین می‌رود، بلکه انسان هیچ تعلقی پیدا نمی‌کند و ممکن است تعلق‌های عاطفی خود را از دست بدهد و در نهایت دچار فقدان هویت شود.
🔹مبلغ در ایران امروز با انسانی روبروست که زیست اصلی ش در فضای مجازی ست. به روایت اعظمی وفادار نیست و بیشتر، از سبک و قالبی به سبک و قالب دیگر مهاجرت می کند. این انسان پویایی خود را از دست داده و کرختی و رخوت را به خود گرفته است. اگر مبلغ، این نظام پشتیبان را نشناسد اساسا خرده شبهاتی را پاسخ می دهد که در نهایت، مشکل اصلی را حل نمی کند.
@ahmad_olyaei