🟡تولید علم: «ایجاد شرایط شوق‌انگیز» و «ترویج خُلقیات روح‌انگیز» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ «تولید علم» لزوماً با الزام و دستور و آيین‌نامه‌های ابلاغی از بالا به پایین محقق نمی‌شود؛ پژوهش، فعالیتی است که بدون میل و علاقه و تشخیص فردی، حتی اگر ممکن باشد، جامعه را به نتیجه‌ی مطلوب نخواهد رساند. معتقدم اگر می‌خواهیم به رشدی پایدار و مطمئن در تولید علم برسیم، لازم است: اولاً، به هنگام جذب پژوهشگران و استادان، توانمندی‌ها و علایق درونی اثبات‌شده‌ی متقاضیان را بسنجیم و نسبت به آن مطمئن شویم؛ ثانیاً، با «زمینه‌سازی» و «مانع‌زدایی»، محیطی مساعدت و شرایطی شوق‌انگیز برای فعالیت‌های پژوهشی و علمی آنان فراهم کنیم؛ ثالثاً، تمایلات درونی و انگیزه‌های معنوی آنان را دائماً تقویت کنیم؛ (براساس تحقیقی علمی، در میان استادان ۱۹ دانشگاه کشور، نقش انگیزه‌‌های معنوی و دینی در تولید علم به مراتب بیش از نقش انگیزه‌های مادی است) رابعاً، فرصت آزمون و خطا را به پژوهشگران و فناوران بدهیم؛ و همچنین جرئت و جسارت ورود به طرح‌های بلندپروازانه و موضوعات متهورانه را نه تنها از آنان نستانیم که مشوق آن هم باشیم. اگر چنین کنیم، هم «فضایی شوق‌انگیز» برای پژوهش فراهم کرده‌ایم و هم «افقی امیدوار کننده» برای آنان ترسیم نموده‌ایم و در آن صورت است که بدون تردید، علم از درون دانشمندان و محققان می‌جوشد و یک جامعه علمی به معنای درست کلمه شکل می‌گیرد. البته روشن است که هرگز نمی‌توان «شرایط کافی» را برای فعالیت «همه»‌ی سلایق فراهم کرد و «همه» موانع را از پیش پای محققان برداشت؛ زیرا هم سلایق بی‌شمارند و هم موانع، فراوان؛ هم امکانات محدودند و هم توانایی‌های مدیریتی محدود. افزون براین، برخی از موانع، درونی‌اند و برخی، بیرونی. مدیرانی که خیلی موفق باشند و بخت یارشان باشند، نهایتاً می‌توانند بخشی از موانع ساختاری و سیستمی را بردارند. و با فعالیت‌های فرهنگی و تشویقی و آموزشی، قدری از موانع درونی را کاهش دهند. ♦️به همین دلیل برنامه‌های عملی و تبلیغی‌ای برای تقویت «روحیه حاشیه‌گریزی»، «مهارت تبدیل تهدید به فرصت» «فضیلت ایثار و فداکاری» و «عزتمندی بی‌توقعی» لازم است. 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹