👈آقای دکتر پزشکیان !!اولویت‌گذاری روی اروپا شرط ‌بندی بر روی اسب ازپیش باخته‌ است! 🌍 روی کار آمدن چپ‌ها در برخی کشورهای اروپایی مثل فرانسه و انگلیس چقدر در روابط با ایران تاثیر می‌گذارد؟اروپا به معنی اتحادیه و چند کشور خاص، چه در دوران ترامپ چه در دوران بایدن، نشان داد که تابع و دنباله‌روی آمریکاست و به‌عنوان بازیگر مستقل، رفتار نمی‌کند. این را باید مورد توجه قرار دارد. اما چیزی که در انتخابات اخیر در اروپا می‌بینیم این است که، جریان راست دارد قدرت می‌گیرد اما افراطی‌های راست و چپ دارند قدرت می‌گیرند. در انتخابات فرانسه اگر چپ‌ها ائتلاف نمی‌کردند، راست قدرت مطلق را به دست می‌آورد. ائتلافی کرده‌اند که جلوی لوپن و تیم اطرافش را بگیرند اما به هرصورت، حزب خانم لوپن و راست‌ها به نسبت قبل، قدرت بیشتری پیدا کرده‌اند. چپ‌ها هم با ائتلافی که کرده‌اند، قدرت بیشتری پیدا کرده‌اند و میانه‌روهایی مثل آقای مکرون تضعیف شده‌اند. در انگلیس هم همین‌طور است. در ایتالیا و مجارستان و کشورهای مختلف اروپا، دو سر رادیکال راست‌گرایی و چپ‌گرایی تقویت شده و این به سمت دوقطبی رفتن را در سیاست‌های اینها نشان می‌دهد. بخشی از این ماجرا به‌خصوص کشورهایی که گرایش راست بیشتری پیدا کرده‌اند، به سمت ملی‌گرایی رفتن و پرهیز از مداخلات بین‌المللی است و تمرکزی که می‌تواند در داخل کشور ایجاد شود. فرانسه و انگلیس هنوز به این سمت نرفته‌اند و جلوی لوپن را گرفتند و حزب راست نتوانست قدرت اکثریت را پیدا کند. ولی این چالش‌ها در دولت بعدی فرانسه وجود دارد، لذا روی اینها نمی‌توان به‌عنوان طرف‌های مذاکره حساب کرد. کشورهایی هم نیستند که بخواهند با ایران، روابط اقتصادی خاصی داشته باشند. نهایتا در سه کشور اصلی مذاکرات در اروپا؛ انگلیس و فرانسه و آلمان، تنها در فرانسه تعدادی همکاری‌های اقتصادی داشتیم. اگر بخواهیم به سمت شرکت‌هایی مثل پژو و رنو و شل که به ایران آمدند و بلافاصله از برجام خارج شدند و خسارت هم ندادند، برویم، خسارت محض است. چرا باید به سمت اینها برویم. با بقیه هم روابط اقتصادی خاصی تعریف نشده است. لذا اولویت‌گذاری روی اینها شرط‌بندی ازپیش باخته است. بله ظرفیت‌های دیگری وجود دارد که می‌شود با آنها کار کرد و معطل این فضاهای سیاسی هم نیست که بخواهد تنش داخلی اینها احیانا برجام را تحت تاثیر قرار دارد. ضمن اینکه اروپایی‌ها جزء کشورهایی هستند که سال گذشته تحریم‌های موشکی و تسلیحاتی برداشته شد، خودشان مجددا علیه ایران تحریم وضع کردند و احتمالا در سال بعد هم بخواهند مکانیسم اسنپ‌بک را فعال کنند. با این اوصاف گزینه‌ای که احتمالا مدنظر دوستان است و می‌خواهند آن را به‌عنوان تنها راه‌حل مطرح کنند، این است که امتیاز بیشتر بدهیم؛ که مذاکره کنیم، که بعد مسیر باز شود، که بخواهیم با اینها همکاری کنیم که نهایتا یک تکانه‌ و دست‌اندازی بیندازند و بروند. فهم صحنه بین‌المللی و سازوکارهای بین‌المللی از جایگاه قدرت و خودباوری راه‌حلی است که می‌توانیم به آن برسیم، چه بخواهیم در مورد هسته‌ای مذاکره کنیم، چه معاهده تجاری با یکی از کشورها انجام دهیم. مهم این است که شأن و جایگاه خودمان را بدانیم. دولت آینده باید همان‌طور که دولت آقای رئیسی جلو رفت و شأن بین‌المللی ایران را ارتقا داد، با همان روال جلو برود و اعتمادبه‌نفس بین‌المللی جایگاه ایران را احیا کند و توسعه بدهد و براساس آن مذاکره کند.درپیام مسعود پزشکیان به سیدحسن‌نصرالله نیز باید گفت ،که در مساله چقدر آقای پزشکیان میتواند روی این موضوع سوار شود. موضع شخص پزشکیان در این موضوع، منطقی و اصولی است و کاملا در چهارچوب‌های درست جمهوری اسلامی قرار دارد. ولی اگر بتواند به حرفش عمل کند و به پیام خوبی که به آقای نصرالله داد، پایبند باشد و اجرایی کند، کفایت می‌کند. البته که بحث سیاست‌خارجی در شورای عالی امنیت ملی است و موضوع منطقه‌ هم موضوعی نیست که با تعارفات جلو برود و ما چاره‌ای جز حمایت از مقاومت نداریم. ✍️سیدجعفرموسوی همپا 🆔https://eitaa.com/Ghaemon