♦️ چشمانداز اروپایی برای سوریه پس از سقوط کابل
#گزارش_کوتاه
🔹 «شورای آتلانتیک» در گزارشی ضمن توجه به سرنوشت تحولات افغانستان، به بررسی وضعیت فعلی سوریه پرداخته و پیشنهادهایی برای اروپاییها در جهت حلوفصل بحران این کشور ارائه داده است که بخشهایی از آن میآید.
🔸 پس از عقبنشینی از افغانستان، این نگرانی برای اروپاییها وجود دارد که سیاست آمریکا برای «پایان دادن به جنگهای ابدی» در مورد نیروهای آمریکایی که هنوز در شمال شرق سوریه فعالیت میکنند، اعمال شود. اکنون آمریکا به اروپا و نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) اطمینان میدهد که از سوریه خارج نمیشود. برخلاف مشارکت گسترده آمریکا در افغانستان، عملیات در سوریه در مقیاس کوچک (تقریباً نهصد سرباز) ادامه دارد. میتوان این تضمینها را جدی گرفت زیرا کاملاً محتمل است که واشنگتن حضور ایران را انگیزهای برای عدم ترک مواضع در سوریه بداند.
🔸با این وجود، تحولات میدانی به نفع تداوم حضور آمریکا یا متحدان آن نیست. کردهای سوریه زیر فشار ترکیه و اسد هستند. روسیه و سوریه کنترل درعا را به دست گرفتهاند و از قطعنامه 2585 برای گسترش کنترل خود بر خاک سوریه استفاده میکنند. در واشنگتن وسوسه زیادی برای رهایی از مشکل سوریه با دستیابی به توافقی با روسها که ابقای اسد در قدرت را مشروعیت میبخشد، وجود دارد. با توجه به این موارد، اروپاییها باید مجدداً فعالانه در مسئله سوریه مشارکت کنند:
1️⃣ واضح است که روند کمیته تدوین قانون اساسی به جایی نمیرسد. پترسن، فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه در جستجوی رویکردی جایگزین، تاکتیک مشهور «بیشتر برای بیشتر» را اتخاذ کرده که از دمشق در قبال بهرهمندی از امتیازات غربیها در زمینه مسائل بشردوستانه استفاده کند.
2️⃣ اقدام اروپاییها باید شامل پیشنهادشان برای ارزیابی مجدد تقسیم کار با آمریکا در سوریه باشد که میتواند شامل حفظ حضور نظامی آمریکا در قبال مشارکت اروپا در بهبود ثبات منطقه باشد.
🔸 تصمیمگیرندگان باید بدانند که اگر اسد پیروز نهایی باشد، عادت خود را برای بیثباتسازی منطقه از سر میگیرد. جایی که تروریسم زمینههای مناسبی برای خیزش پیدا میکند. حداقل یک عامل مشترک بین سوریه و افغانستان وجود دارد: همانطور که طالبان پس از به قدرت رسیدن تغییر نکرده است، اسد نیز پس از تثبیت قدرت تغییر نخواهد کرد.
#قائمون
🆔:
@sgm_Ghaemon