روزی اسکندر از ارسطو خواست تا او را پندي دهد. ارسطو نوشت: هر باکرامتی، به گذشت روزگار، کهنگی پذیرد و یاد آن بمیرد، مگر آن یاد نیکی که از او به دل ها راه یافته است و از پدران به پسران رسد.