سلام بر آینه ی تمام نمای خداوند، حُجَّةِ الْمَعْبُودِ وَ كَلِمَةِ الْمَحْمُودِ... مـن..از دنیای بدونِ رمضان می ترسم، دلم می لرزد، از کمینِ شیطانی که پشت دروازه های رمضان.... از دنیای شلوغی، که منتظر است، مشغولم کند...... که شما را گُم کنم.... از نفس خبیثی که، آمرزش خدا را، حاصل عبادت هایش می داند..... چه کنــــم...؟ بی سحرهای روشـــن؟ بی زمزمه های ابوحـــمزه؟ بی اشکهای افتتــــاح؟ از خانه ی دلم نرو،... بمان بمــان در لابلایِ تارو پودِ سجاده ای که، به نگاهت خو گرفته است. ...وَاَحْبِبْ لِقآئی، وَاجْعَلْ لي في لِقآئِكَ الرّاحَةَ، وَالْفَرَجَ، وَالْكَرامَةَ... عَجَّلَ اللهُ فَرَجَک.