▪️▪️ ▪️1 رسم نوحه و گریه بر شهیدی از شهیدان اهل بیت، از دوران حیات حضرت ختمی مرتبت(صلوات الله علیه و آله و سلم ) 🏴 📍پانزدهم شوال، سالروز جنگ احد است. از نکته های این جنگ، تأسیس مراسم عزاداری بر شهدای اهل بیت(علیهم السلام ) با راهنمایی و دلالت حضرت رسول گرامی(صلوات الله علیه و آله ) است. داستان از این قرار است که حضرت حمزه(علیه السلام ) در این جنگ شهید می شوند. زنان مدینه که بر شهدایشان مویه می کردند، خبر می شوند که قلب نازنین حضرت رسول(صلوات الله علیه و آله ) از بابت شهادت عمویشان فوق العاده متألم و منقلب است و حضرتشان وقتی صدای نوحه ها را از خانه ها شنیده اند، فرموده اند: «لکن حمزه لا بواکی له: ولی بر حمزه(س) هیچ کس نیست که بگرید»😭 و چون حضرت داخل مدینه شد و از خانه های بنی اشهل و بنی ظفر، صدای نوحه کنندگان را شنید، پس دیده اش پر آب شد و بر روی مبارکش ریخت و فرمود: «امروز کسی نیست که بر حمزه گریه کند.» چون سعد ابن معاذ و اسید ابن حضیر این را شنیدند، گفتند: هیچ زن از انصار بر کشته خود گریه نکند تا اول برود و حضرت فاطمه(سلام الله علیها ) را بر بر پا داشتن عزا بر حمزه(علیه السلام ) یاری کند. چون حضرت گریه ی ایشان را شنید، فرمود: «برگردید؛ خدا شما را رحمت کند.» 📌(علامه مجلسی، حیوة القلوب، انتشارات اسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۷۸، صفحه ۳۷۲). علامه بزرگوار جناب مجلسی در ادامه آورده است: و تا امروز در مدینه مقرر است هر مصیبت که بر ایشان وارد می شود، اول بر حمزه نوحه می کنند.» ✅ مرحوم شیخ عباس قمی، صاحب مفاتیح الجنان نیز در کتاب «فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام» همین نکته را آورده اند: «و این قاعده در میان زنان مدینه ماند که در هر مصیبتی که روی بکند، اول لختی بر حمزه بگریند آن گاه بر مصیبت خود.» ◾️▪️▪️ ❗️معلوم می شود برپاداری مجالس عزا و بکاء بر حضرت ارباب آقا اباعبدالله الحسین(علیه السلام ) در همان دوران حیات ظاهری و تاریخی حضرت ختمی مرتبت(صلوات الله علیه و آله ) با اشاره ی حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و شور و شوق عاشقانه بزرگمردانی از انصار مانند جناب سعد ابن معاذ، رسم نوحه و گریه بر شهیدی از شهیدان اهل بیت پیامبر (صلوات الله علیه و اله ) یعنی جناب حمزه سیدالشهدا(علیه السلام ) در میان مردم مدینه جریان یافته بود. ❗️و پس از آن، امامان معصوم علیهم السلام این راه را ادامه دادند. و چون لقب سیدالشهداءی پس از واقعه کربلا، به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام، تعلق گرفت، در همه مجالس و مجالس عزا، بر امام مظلوم، حسین بن علی علیه السلام گریه می کنند و روضه شهادت ایشان را می‌خوانند. از جمله این سفارش، سخن معروف امام رضا علیه السلام به پسر شبیب می باشد: ✅ «يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ كُنْتَ بَاكِياً لِشَيْ‏ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ...» 😔💔🏴 اى پسر شبيب اگر براى چيزى گريه خواهى كرد براى حسين (علیه السّلام) گريه كن كه چون گوسفند سرش را بريدند😭 و هجده نفر از خاندانش با او كشته شدند😭 كه روى زمين مانندى نداشتند و آسمانهاى هفتگانه و زمين براى كشتن او گريستند و هنگامی که چهار هزار فرشته براى ياريش به زمين آمدند او گشته شده بود و بر سر قبرش ژوليده و خاك آلود باشند تا قائم (عجل الله تعالی فرجه) ظهور كند و ياريش كند و شعار آنها يا لثارات الحسين🚩 است. 📌الأمالي، ترجمه كمره‏ اى، صفحه ١٣١ – ١٢٩ ┄┅═❁💠 🌤أللَّھم عجل لولیڪ ألفرج والعافیةوالنصر🍃 ❁═┅