#حضرت_زینب_س_مدح_و_ولادت امشب علی ولیمه به خلق جهان دهد  امشب زمین فروغ به هفت آسمان دهد  امشب خدا تجلّی خود را نشان دهد  با خطّ نور، بر همه خطّ امان دهد   امشب خدا به کوثر خود داد کوثری در بر گرفته فاطمه زهرای دیگری   باید دوباره خلقت پیغمبری چنین  آرد ز کعبه بنت اسد، حیدری چنین  بخشد خدا به ختم رسل، کوثری چنین  کز دامنش ظهور کند دختری چنین   او جلوه‌ی خدیجه به چشم پیمبر است زین اب است و ام ابیهای حیدر است صبر است سربلند که این مادر من است قرآن دهد شعار که احیاگر من است بالد به خویش فاطمه کاین دختر من است نازد به او حسین که این خواهر من است با خون نوشته‌اند شهیدان مکتبی زینب حسینی است و حسین است زینبی یک مصطفی کرامت و یک فاطمه جلال یک مرتضی ولایت و یک مجتبی کمال یک کربلا مجاهده، یک پنج‌تن جمال بر صبر او درود خدا و رسول و آل تنها فهیمه‌ای که ندیده مفهمه از کودکی‌ست عالمه‌ی بی معلمه ام الکتاب صبر و رضا کیست؟! زینب است فصل الخطاب کرب و بلا کیست؟! زینب است فریاد خونِ خون خدا کیست؟! زینب است آئینه‌ی حسین‌نما کیست؟! زینب است آمد گلی که خون خدا پای‌بست اوست  گلبوسه‌های دست خدا روی دست اوست  زهراست جان احمد و این جان فاطمه است ریحانۀ محمد و ریحانِ فاطمه است طاها و قدر و کوثر و فرقان فاطمه است گویی تمام وحی به دامان فاطمه است بسیار زن که صابر و نستوه بوده است کی مثل او "رأیتُ جمیلا" سروده است؟! آیات نور، معنی سیمای زینب است چشم حسین، محو تماشای زینب است إعجاز وحی، نطق دل آرای زینب است تفسیر فتح، خطبه‌ی غرای زینب است وقت سکوت هم‌نفسش انفجار بود شمشیر اگر نداشت، دمش ذوالفقار بود وقتی گشوده شد لب اسلام‌پرورش وقتی خطابه خواند همانند مادرش وقتی که گفت از پدر و از برادرش کوفه دوباره دید علی را به منبرش فخریه کرد فاطمه اینجا به زینبش نهج البلاغه بود که می‌ریخت از لبش... بدر منیر و شمس ضحای علی تویی بعد از بتول، عقده‌گشای علی تویی آئینه‌ی تمام نمای علی تویی یادآور صدای رسای علی تویی با خطبه‌ی تو پرده‌ی ظلمت دریده شد از حنجرت صدای "محمد" شنیده شد بر شکر قتلگاه تو از داور آفرین  بر استقامت تو ز پیغمبر آفرین  بر ذوالفقار نطق تو از حیدر آفرین  بر خطبه‌ی دمشق تو از مادر آفرین زهراست کوثر نبی و کوثرش تویی شهر شهادت است حسین و درش تویی تو کیستی؟ فروغ چراغ هدایتی تو لنگر سفینه‌ی نوح ولایتی مکتب نرفته بحر عمیق روایتی تو در مقام صبر و رضا، فوق آیتی تنها نه صدر سوره‌ی مریم به شأن توست در صبر، هرچه آیه‌ی محکم به شأن توست....