#حدیث_نیمه_شعبان 🌷🌱🌷 فضیلت و اعمال شب نیمه شعبان 🌷🌱🌷 امام صادق علیه السلام: قَالَ: سُئِلَ اَلْبَاقِرُ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) عَنْ فَضْلِ لَيْلَةِ اَلنِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ ، فَقَالَ: هِيَ أَفْضَلُ لَيْلَةٍ بَعْدَ لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ ، فِيهَا يَمْنَحُ اَللَّهُ (تَعَالَى) اَلْعِبَادَ فَضْلَهُ، وَ يَغْفِرُ لَهُمْ بِمَنِّهِ، فَاجْتَهِدُوا فِي اَلْقُرْبَةِ إِلَى اَللَّهِ (تَعَالَى) فِيهَا، فَإِنَّهَا لَيْلَةٌ آلَى اَللَّهُ عَلَى نَفْسِهِ أَلاَّ يَرُدَّ سَائِلاً لَهُ فِيهَا مَا لَمْ يَسْأَلْ مَعْصِيَةً، وَ إِنَّهَا اَللَّيْلَةُ اَلَّتِي جَعَلَهَا اَللَّهُ لَنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ بِإِزَاءِ مَا جَعَلَ لَيْلَةَ اَلْقَدْرِ لِنَبِيِّنَا (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فَاجْتَهِدُوا فِي اَلدُّعَاءِ وَ اَلثَّنَاءِ عَلَى اَللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ)، فَإِنَّهُ مَنْ سَبَّحَ اَللَّهَ (تَعَالَى) فِيهَا مِائَةَ مَرَّةٍ وَ حَمَّدَهُ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ كَبَّرَهُ مِائَةَ مَرَّةٍ، غَفَرَ اَللَّهُ (تَعَالَى) لَهُ مَا سَلَفَ مِنْ مَعَاصِيهِ، وَ قَضَى لَهُ حَوَائِجَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ، مَا اِلْتَمَسَهُ مِنْهُ، وَ مَا عَلِمَ حَاجَتَهُ إِلَيْهِ وَ إِنْ لَمْ يَلْتَمِسْهُ مِنْهُ، كَرَماً مِنْهُ (تَعَالَى) وَ تَفَضُّلاً عَلَى عِبَادِهِ. ترجمه: امام صادق عليه السّلام مى‌فرمايد:از امام باقر عليه السّلام از برترى شب نيمه شعبان پرسيده شد.امام فرمود: آن برترين شب پس از شب قدر است.در آن شب خداوند والا احسانش را به بندگان بى‌دريغ عطا مى‌كند و آنان را با لطف خود مى‌آمرزد. پس در آن شب براى نزديكى به خدا تلاش كنيد. پس به درستى كه آن شبى است كه خداوند به خود سوگند خورده است كه هيچ درخواستگرى را تا زمانى كه گناهى را نطلبيده است بازنگرداند و آن شبى است كه خداوند در برابر آن‌كه شب قدر را براى پيامبرمان صلّى اللّه عليه و اله قرار داد آن را براى ما (اهل بیت) مقرّر فرمود. پس در دعا و ستايش خداوند والا كوشش كنيد. به درستى كه هركس در آن صد بار خدا را تسبيح گويد و صد بار ستايش او را به‌جاى آورد و صد بار او را بزرگ بدارد خداوند والا گناهان پيشين او را مى‌بخشايد و خواسته‌هاى دنيا و آخرتش هر آنچه كه از خدا مى‌طلبد و آنچه را كه خداوند والا او را بدان نيازمند مى‌داند هرچند كه آن را طلب نكرده باشد از روى بخشش و احسان بر بندگانش برآورده مى‌سازد. ادامه حدیث 👇👇👇 قَالَ أَبُو يَحْيَى : فَقُلْتُ لِسَيِّدِنَا اَلصَّادِقِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) أَيْشٍ اَلْأَدْعِيَةُ فِيهَا فَقَالَ: إِ ذَا أَنْتَ صَلَّيْتَ عِشَاءَ اَلْآخِرَةِ، فَصَلِّ رَكْعَتَيْنِ، اِقْرَأْ فِي اَلْأُولَى بِالْحَمْدِ وَ سُورَةِ اَلْجَحْدِ وَ هِيَ «قُلْ يٰا أَيُّهَا اَلْكٰافِرُونَ» وَ اِقْرَأْ فِي اَلرَّكْعَةِ اَلثَّانِيَةِ بِالْحَمْدِ وَ سُورَةِ اَلتَّوْحِيدِ وَ هِيَ «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» فَإِذَا أَنْتَ سَلَّمْتَ قُلْتَ 'سُبْحَانَ اَللَّهِ' ثَلاَثاً وَ ثَلاَثِينَ مَرَّةً وَ 'اَلْحَمْدُ لِلَّهِ' ثَلاَثاً وَ ثَلاَثِينَ مَرَّةً وَ 'اَللَّهُ أَكْبَرُ' أَرْبَعاً وَ ثَلاَثِينَ مَرَّةً، ثُمَّ قُلْ 'يَا مَنْ إِلَيْهِ مَلْجَأُ اَلْعِبَادِ فِي اَلْمُهِمَّاتِ' اَلدُّعَاءَ إِلَى آخِرِهِ، ذَكَرْنَاهُ فِي عَمَلِ اَلسَّنَةِ، فَإِذَا فَرَغَ سَجَدَ وَ يَقُولُ 'يَا رَبِّ' عِشْرِينَ مَرَّةً 'يَا مُحَمَّدُ ' سَبْعَ مَرَّاتٍ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ' عَشْرَ مَرَّاتٍ 'مَا شَاءَ اَللَّهُ' عَشْرَ مَرَّاتٍ 'لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ' عَشْرَ مَرَّاتٍ، ثُمَّ تُصَلِّي عَلَى اَلنَّبِيِّ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) وَ تَسْأَلُ اَللَّهَ حَاجَتَكَ، فَوَ اَللَّهِ لَوْ سَأَلْتَ بِهَا بِفَضْلِهِ وَ بِكَرَمِهِ عَدَدَ اَلْقَطْرِ لَبَلَّغَكَ اَللَّهُ إِيَّاهَا بِكَرَمِهِ وَ فَضْلِهِ . ابو يحيى مى‌گويد:پس به امام صادق عليه السّلام عرضه داشتم: چه دعايى در آن شب بخوانم‌؟ امام فرمود: هنگامى كه نماز عشا را خواندى دو ركعت نماز بگزار در ركعت اول حمد و سوره جحد كه همان«قل يا ايها الكافرون»است بخوان و در ركعت دوم حمد و سوره توحيد كه همان«قل هو اللّه احد»است تلاوت كن. پس هنگامى كه سلام گفتى سى و سه‌بار«سبحان اللّه» و سى و سه‌بار«الحمد للّه» و سى و چهاربار«اللّه اكبر»بگو و آنگاه بگو: «اى كسى كه پناه بندگان در هنگام سختى‌ها و مشكلات به سوى اوست»و تا آخر دعا را بخوان [مؤلف گويد:]-ما آن دعا را در اعمال سال[در كتاب مصباح المتهجّد]بيان كرده‌ايم- پس هنگامى كه فارغ گشتى به سجده برو و بيست بار بگو«اى پروردگار» و هفت بار بگو :«هر آنچه خدا بخواهد» و ده بار بگو(هيچ توانايى جز به كمك خداوند ممكن نيست) آنگاه بر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله درود مى‌فرستى و نياز خود را از او مى‌طلبى ادامه👇👇👇