تغییر ماهیت جنگ ها واقعیت انکار ناپذیری است که باید درباره آن صحبت کرد. دگرگونی در پدیده های مختلف جغرافیایی، آب و هوایی، اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و... بستر های جدیدی از جنگ و تنش را ایجاد کرده است. تنش های آبی یا مواد غذایی از آن دست از جنگ هایی است که بسترهای آن به راحتی قابل مشاهده است ترکیه به عنوان کشور فاقد انرژی و دارا بودن از اقتصاد توریست محور سی سال پیش جنگ آبی را آغاز کرد(آب در برابر نفت) پروژه گاپ، در جنوب شرق آناتولی حجم وسیعی از دو رودخانه دجله و فرات را درپشت سدهای بزرگی نظیر آتاتورک و ایلیسو مهار کرده است نزدیک به هفت میلیون هکتار زمین از اراضی عراق و سوریه را لم یزع کرده است. سد آتاتورک شانزده برابر سد کرخه ایران گنجایش ذخیره آب دارد، سد ایلیسو نیز که نوزدهمین سد ایجاد شده ترکیه بر دجله است چهاربرابر کرخه گنجایش آبی دارد براساس اطلاعات موجود، ترکیه قرار است 14 سد بر رودخانه ارس راه اندازی کند این اطلاعات موجود است و میتونید دنبال کنید اما حرف من چیز دیگری است جنگ آبی که ترکیه راه اندازی کرد و در حال خشک کردن سفره های زیرزمینی و آب شیرین ایران و عراق و سوریه است نمونه جدید جنگ است که عرض کردم جنگ آبی ترکیه هیچ تفاوتی با تهاجم نظامی رژیم بعث به ایران ندارد. تنها تفاوت در فهم عمق فاجعه و پیامدهای آن است. زمانی به عمق فاجعه علم پیدا می کنیم که در باتلاق فرو رفتیم، تازه اگر آبی باشد که در آن فرو رویم ابوقاسم