آسمان از منزلش در آسمان دل کنده است چادر شب رنگ ماه از روشنی آکنده است از زمین دارد دوباره نور می بارد به عرش نور یعنی،بر لب خورشید هشتم خنده است. بشارتت باد ای زمین سبز بشارتت باد ای مدینه عشق بشارتت باد ای خطه طوس بشارتت باد ای سلطان خراسان،ای علی ابن موسی الرضا علیه السلام. با تمام خردسالی اش،خاک پای ابن الرضا را آسمان سرمه خواهد کرد،و زمین شکوفه های گیلاس را به پایش خواهد افشاند.دست هایش که سخاوتمند ترین فصل سبز هستی اند آسمان را با قنوتش،زمین را با نگاهش،مسکینان را با ملاطفتش و درماندگان را با اجابتش،مثل نسیم بهاری خواهد نواخت و عشق در حوالی نگاهش به اوج هیجان خواهد رسید.صبر تمام محافل و مجالس با نام مبارکش آذین خواهد شد و باوجود خردسالی،پیران راه را ،راهنما خواهد بود... درود بر آمدنش درود بر لحظه های سبز شادمانی درود بر لحظه های بلورین تولد درود بر سبز ترین نهال امامت و درود بر زیبائی زندگیش که جاری ترین لحظه های سخاوت را با" یا اجودالاجودین" تفسیر کرد. مولا جان خوش آمدید. کانون و باشگاه فرهنگی ورزشی جوادالائمه(ع) @akhbarayask