⭕️ گزینه‌های آمریکا در برابر بلندپروازی‌های هسته‌ای عربستان (۲) 🔻فراتر از یک اتحاد امنیتی، ایالات متحده می‌تواند ریاض را به امضای «توافقنامه ۱۲۳» برای همکاری هسته‌ای وادار کند. این قراردادها نام خود را از بخشی از قانون کارمایه (انرژی) هسته‌ای ایالات متحده گرفته است که بر اساس آن امکان دسترسی به فناوری هسته‌ای غیرنظامی ایالات متحده در ازای تعهد صریح طرف مقابل به خودداری از تولید تسلیحات را فراهم می‌کند. ایالات متحده در خصوص این توافقات به صورت موردی با ۴۷ کشور، از جمله برزیل، ژاپن، ترکیه و امارات مذاکره کرده است. این توافق‌نامه‌ها معمولاً یک کشور را ملزم می‌کند که به پادمان‌های آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای پایبند باشد، سطح غنی‌سازی را محدود کند و سوخت هسته‌ای مصرف شده را به ایالات متحده بازگرداند تا از بازفرآوری مواد تسلیحاتی جلوگیری کند. شاه بیت طلایی توافقنامه ۱۲۳ ممنوعیت چرخه کامل غنی‌سازی است. 🔻با این‌ حال، یکی از موانع چنین توافقی، تمایل ریاض به غنی‌سازی اورانیوم در داخل برای تولید برق هسته‌ای، به‌جای تکیه بر اورانیوم غنی شده در خارج است. اگر ایالات متحده قادر به مذاکره در مورد ممنوعیت کامل غنی‌سازی نباشد و تمایلی به دادن امتیازات دیگر نداشته باشد، ممکن است عربستان سعودی برای کمک به فناوری هسته‌ای به کشورهای دیگر مانند چین متوسل شود که منجر به ازبین‌رفتن شفافیت در مورد فعالیت‌ها و تأسیسات هسته‌ای این کشور و ازدست‌رفتن نفوذ ایالات متحده خواهد شد. 🔻بنابراین، برای جلوگیری از چرخش عربستان به چین، ایالات متحده ممکن است نیاز به مصالحه داشته باشد. واشنگتن می‌تواند پیشنهاد ساخت تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم در عربستان سعودی را بدهد که به ریاض اجازه می‌دهد تا نظارت بیشتری بر زنجیره تأمین سوخت هسته‌ای خود و کاهش وابستگی آن به تأمین‌کنندگان خارجی داشته باشد. ایالات متحده همچنان می‌تواند بر تدابیر محکم برای جلوگیری از توسعه برنامه نظامی عربستان سعودی پافشاری کند. برای مثال، می‌تواند تقاضا کند که هر تأسیسات غنی‌سازی، توسط متخصصین امریکایی اداره شود یا سازوکار خاموش‌کردن از راه دور را نصب کند. اما واشنگتن باید در مورد چنین مفادی چشم‌انداز روشنی داشته باشد؛ این اقدامات مطمئناً خطر گسترش سلاح‌های هسته‌ای عربستان را کاهش می‌دهد، اما آن را از بین نمی‌برد. 🔻ضرورت دارد که ایالات متحده از همان ابتدا برای محدودکردن توانایی عربستان سعودی برای توسعه برنامه تسلیحات هسته‌ای تلاش کند. 🔻به‌عنوان جایگزینی برای غنی‌سازی عربستان، واشنگتن می‌تواند عرضه مطمئن اورانیوم غنی‌شده را برای واکنش‌گاه (رآکتور)های عربستان تضمین کند و نیاز این کشور به تأسیسات غنی‌سازی داخلی را از بین ببرد. 🔻واشنگتن می‌تواند ممنوعیت غنی‌سازی را به‌عنوان بخشی از همکاری دفاعی دوجانبه شرط کند. این می‌تواند به شکل یک ممنوعیت رسمی امضا شده توسط ریاض، یا یک سند تکمیلی غیرالزام‌آور همراه با یک توافق رسمی باشد که حاوی یک ماده اضافی است که در آن عربستان سعودی موافقت می‌کند زیرساخت چرخه سوخت را ایجاد نکند. 🔻این رویکرد به ریاض اجازه می‌دهد تا حق فنی غنی‌سازی را حفظ کند؛ اما از قبل موافقت می‌کند که از آن استفاده نکند. با توجه‌ به تهدیدها در منطقه، تقویت توافق امنیتی ایالات متحده و عربستان سعودی همچنان اولویت اصلی عربستان و عاملی برای محدودکردن جاه‌طلبی‌های هسته‌ای آن خواهد بود. 🔻سیاست‌گذاران آمریکایی باید به همتایان سعودی خود بر مزیت‌های فناوری واکنش‌گاه (رآکتور)های آمریکایی نسبت به فناوری چین و روسیه و بر مزایای فنی و پایبندی به معیارهای ایالات متحده برای برنامه‌های هسته‌ای و تقویت شفافیت تأکید کنند. آن‌ها همچنین باید از عربستان بخواهند تا به حفظ نظم بین‌المللی مبتنی بر قوانین ،که مشخصه آن هنجارها و همکاری است، متعهد باشد. اگر واشنگتن نتواند به ریاض پیشنهادی قانع‌کننده بدهد، خطر ازدست‌دادن هرگونه نفوذ بر توانایی‌های هسته‌ای عربستان سعودی وجود خواهد داشت. 🔰 کانال تخصصی یمن و کشورهای خلیج همیشه فارس https://eitaa.com/Akhbare_Yaman