📌 بخش دوم
🔻اما سوال اینجاست که توافق دفاعی امریکا و عربستان چه تاثیری بر عادیسازی روابط عربستان و ایران خواهد داشت؟ به نظر میرسد که عربستان سعودی آماده پذیرش تبعات این موضوع است.
🔻نمیتوانیم عربستانیها را به خاطر اینکه خواهان تضمینهای امنیتی از سوی ایالات متحده هستند سرزنش کنیم. آنها به سادگی به ایرانیها اعتماد ندارند. آنها همچنین به امریکاییها هم اعتماد کامل ندارند و به همین دلیل است که ریاض فقط در صورتی که واشنگتن با یک توافق دفاعی رسمی با ریاض موافقت کند، آماده ائتلاف کامل با واشنگتن است.
🔻به عبارت دیگر، عربستانیها میخواهند چیزی مکتوب ببینند که ترتیبات دفاعی را رسمی کند و تضمین کند که در صورت حمله مجدد ایران به عربستان، امریکا به طور نظامی مداخله خواهد کرد. در غیر این صورت، رسیدن به تفاهمی بدون موافقت کنگره کافی نخواهد بود.
🔻مشکل (احتمالی) در همین جا نهفته است. اگر ایالات متحده و عربستان سعودی توافق دفاعی بین خود امضا کنند (و این کار آسانی نیست زیرا کل موضوع به موافقت اسرائیل با ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی بستگی دارد)، ایران ممکن است تصمیم به قطع روابط خود با عربستان سعودی بگیرد.
🔻دلیل اصلی این امر این است که توافق دفاعی امریکا و عربستان به ایالات متحده دسترسی بیشتری به اطلاعات/اخبار، منابع و استفاده از زمین میدهد که آنها را قادر میسازد تا به طور جامع به وظیفه خود در بازدارندگی ایران عمل کنند.
🔻همه اینها میتواند برای دفع تجاوز ادعایی و احتمالی ایران به عربستان کافی باشد، اما ممکن است در برابر روشهای خشونت غیرمستقیم ایران موثر نباشد. همه اینها نشان میدهد که صرف نظر از قدرت توافق دفاعی امریکا و عربستان، این توافق برای رفع تمام تهدیدات علیه امنیت ملی عربستان کافی نخواهد بود.
🔻امارات متحده عربی گامهای بلندی در زمینه تواناییهای دفاعی خود و تحول دفاعی برداشته است، اما در حال حاضر هیچ پیشنهاد صریح یا مذاکرات جدی در مورد توافق دفاعی با ایالات متحده وجود ندارد (اگرچه ابوظبی قبلاً آن را درخواست کرده بود).
🔻بنابراین، امارات متحده عربی در حال حاضر ممکن است به جای آن بر ارتقای تدریجی و قابل اعتماد تمام عناصر همکاری امنیتی با ایالات متحده تمرکز کند، گزینههای خود را با چین، روسیه و اروپا حفظ کند و به توافق عادیسازی با ایران پایبند باشد. تقویت روابط امنیتی با اسرائیل نیز یک گزینه است، اما گزینهای است که ابوظبی باید در مورد آن بسیار محتاط باشد تا ایران را تحریک نکند.
🔻از سوی دیگر، قطر هنوز درگیر استراتژی تحول دفاعی نشده است (برنامهای برای شروع آن وجود داشت، اما جنگ غزه اولویتهای دوحه را تغییر داد) و به همین دلیل در این فرآیند از همسایگان خود، عربستان سعودی و امارات متحده عقب افتاده است. با این حال، قطر توانسته بدون خشمگین کردن ایران، روابط امنیتی سطح بالایی با ایالات متحده را حفظ کند.
🔻امروزه پایگاه پیشرفته فرماندهی مرکزی امریکا در منطقه «العدید» برای وضعیت دفاعی امریکا در منطقه از هر زمان دیگری مهمتر است (ارتش امریکا پاسخ خود به حمله ایران در ۱۳ آوریل را از پایگاه العديد هماهنگ کرد) و قطر از این موضوع آگاه است.
🔻اینکه آیا قطر در آینده نزدیک قادر به تضمین توافق دفاعی با ایالات متحده خواهد بود یا نه مشخص نیست، حتی اگر از امتیاز متحد بزرگ امریکا در خارج ناتو را داشته باشد. اما میزبانی دوحه از فرماندهی مرکزی ایالات متحده و ارائه دسترسی تقریبا بی قید و شرط به آن، به این کشور کوچک اهرم قابل توجهی تقریبا معادل یک پیمان دفاعی می دهد.
🔻این کشورها به خوبی میدانند که هیچ جایگزینی برای تواناییهای دفاعی بومی و قابل اعتماد، به خصوص در منطقهای خطرناک و پرشتاب مانند خاورمیانه، وجود ندارد. اما تاکنون ریاض، ابوظبی و دوحه از مرحله فاصله دارند.
🔻با توجه به وسعت امارات متحده عربی و قطر، این دو کشور هرگز نمیتوانند فقط به تواناییهای خود تکیه کنند. این معضلی است که همه قدرتهای کوچک در سراسر جهان، از جمله کشورهای کوچک عضو ناتو، با آن مواجه هستند.
🔻بنابراین، در حالی که آنها در حال ساختن توانمندیهای بومی خود هستند، تمام تلاش خود را به کار خواهند گرفت تا به همراه عربستان سعودی، از وقوع جنگ و ایجاد ثبات در محیط امنیتی خود جلوگیری کنند، حتی اگر به معنای عادیسازی روابط با ایران و تلاش برای ائتلاف با ایالات متحده، این کشور غیرقابل اعتماد، باشد.
#قطر
#امارات
#سعودی
🔰 کانال تخصصی یمن و کشورهای خلیج همیشه فارس
https://eitaa.com/Akhbare_Yaman