✳️ شعر محلی مازندرانی: پئیز، کرچِ ما رِ، پَلی هاکرده هره مایِ وا رِ، راهی هاکرده انده وا رِ، مه دیمِ تن بروشته مه زنگ بَزه دل ره، قَلی هاکرده پاییز کرچ ماه (شهریور) را پشت سر گذاشت باد هره ماه (مهرماه) پاییزی را روانه کرد آنقدر با بادش بر صورتم کوبید دل پرغصه (زنگ زده) مرا صیقل داد و پاک نمود پَلی: گذشتن، عبور کردن   رایی: روانه کردن، فرستادن دیم: صورت قَلی هاکردن: *صاف و پاک و تمیز نمودن*  فرهنگ واژگان مازندرانی ج ۳ ص ۱۶۲۷ استاد حسین وندادی ✍ 🔰 به کانال اخبار بپیوندید 👇👇👇👇 @akhbarelafoor 👆 با ما همراه باشید