دقیقا یک ماه پیش، وعده صادق محقق گشت و در چنین ساعاتی اولین اخبار از شلیک مبارک پهپادهای شاهد ۱۳۶ به سمت سرزمین‌های اشغالی مخابره شد. وعده‌ای که به جز به جز و به جز با مدیریت مستقیم شخص حضرت آیت‌الله خامنه‌ای و اصرار و تاکید موکد ایشان مبنی بر لزوم پاسخ سخت به دشمن غدار محقق نمی‌گشت و نهایتا ما شاهد شلیک زیر ۲۰ موشک به یک پایگاه هوایی یا ستاد هوایی ارتش رژیم صهیونیستی بودیم. هر چند برای پاسخ مستقیم به اسرائیل در شعام یکدستی وجود داشت اما پافشاری رهبری انقلاب بر کیفیت متفاوت عملیات، حتی تا جایی رسید که ایشان در آن جلسه، یک بیت شعر معروف خود را برای اطمینان خواندند: تو راست معجزه در کف ز ساحران مهراس عصا بیفکن و از بیم اژدها مگریز یک تصمیم ایشان، کل دستگاه محاسباتی حریف را مختل کرد. در خصوص عملیات وعده صادق، جزئیات زیادی ارائه شده است. یکی از سوالات این بود که چرا در ابتدا چندین فوج پهپادی شاهد ۱۳۶ و بدون موتور جت به سمت فلسطین اشغالی شلیک شد؟ این پاسخ که هدف، عملیات ایذایی برای اشتغال ۵ منطقه پدافندی محور عبری - غربی - عربی در زمین و پاکسازی آسمان بود، کاملا درست است اما این تصمیم یک دلیل مهم دیگر نیز داشت. حقیقت این است که در دوره پیشاعملیات در پیام‌های رد و بدل شده، رژیم تهدید کرده بود که مبدا هر حمله را مورد هدف قرار خواهد داد. پدافند در برابر این تهدید به دو شیوه صورت گرفت: اول، افزایش گستره مبدا شلیک از شهرهای مختلف تا خطر شلیک از مبدا تکراری (کرمانشاه) کاهش یافته، هزینه پاسخ برای رژیم افزایش یافته و البته سایر شهرهای موشکی نیز در یک نبرد واقعی، آزمایش شوند. دوم، عصر روز حمله (۲۵ فروردین) آسمان منطقه به اشباع رسیده بود و بیش از ۲۰۰ پهپاد، جنگنده و هواپیمای شناسایی و جاسوسی و انحراف سیگنال و سوخت رسان و… در آسمان پرواز می‌کردند. تجربه یمن اما در اینجا کمک کننده بود. در نبردهای یمن، اوضاع بدین شکل است که هر گاه یمنی‌ها حمله خود را آغاز می‌کنند، هواپیماهای آمریکایی و انگلیسی مبدا حمله را می‌زنند. یمن نیز برای پیشگیری پیش از شلیک به کشتی‌های متخاصم تجاری، به سمت ناوگان نظامی غرب شلیک می‌کند تا حریف در موضع پدافند از خود رفته و هم کشتی مورد نظر هدف قرار گیرد و هم فرصت تخلیه و تغییر موضع باشد. با مشاهده پرواز انبوه جنگنده‌های دشمن در منطقه، این احتمال نیز مطرح شد که تجربه یمن تکرار شود بنابراین با ارسال پهپادها، بیش از ۷ ساعت از وقت دشمن گرفته شد تا نیروی موشکی عملیات خود را با امنیت کامل آغاز کند. اما موشک‌هایی که شلیک شدند، هر چند جزو موشک‌های قدیمی بودند (خیبرشکن، دزفول، قیام ۲، عماد، رضوان، پاوه) اما هر یک واجد یکسری ویژگی خاص بودند: اول، همه موشک‌ها به جز خیبرشکن‌ها، کلاهک جدیدی داشتند اما همه موشک‌ها بلااستثنا کلاهک جداشونده داشته که تعدادی بارانی و تعدادی غیربارانی بودند. دوم، برخی کلاهک‌ها اساسا فیک بوده و برای فریب پدافند و اشباع سامانه‌ها پرتاب شدند که سامانه‌های دشمن نیز فریب خوردند. سوم، برخی موشک‌ها حاوی فیلر بودند تا جستجوگر حرارتی موشک‌های دشمن مختل شود. چهارم، برخی موشک‌ها برای اهداف خاص نیز خاص‌تر بوده و مثلا یا بوستری برای شتاب مجدد در فاز نهایی داشتند و یا کلاهک تا لحظه آخر هدایت می‌شد. به عبارتی دیگر، بسیاری از شراره‌های آتش که در آسمان آن شب، ثبت شد اساسا یا کلاهک فریب بودند یا منور! ✅ @akhbarjahadi