امام جواد (ع) فرمودند: مَن کَثُرَ هَمُّهُ، سَقُمَ جَسَدُهُ. هر کس که غم و اندوهش زیاد باشد، بدنش بیمار می‌شود. موسوعة کلمات الامام الجواد (ع)، ص ۲۴۰. #شرح_حدیث امام جواد می‌فرماید که غم و غصه بدن رو از بین می‌بره... و امروزه دانشمندان و پزشکان ثابت کردند که غم و غصه، بر جسمِ انسان اثراتِ ویرانگری داره: انسان رو ضعیف و لاغر میکنه، و از غذا و خواب و استراحت میندازه. حتّی گاهی، بعضی از بیماری‌های لاعلاج مثل انواع سرطانها، نتیجه‌ی استرس‌ها و فشارهای روحی، غم و غصه زیاد، و حساسیّت است. گذشته از این که غم و غصه، خوبه یا بد، و مفیده یا مضرّ، اصلاً آدم برای چی باید غصّه بخوره؟؟! حوادثِ تلخِ گذشته، که جای غم و غصه نداره، چون گذشته رو نمیشه کاری کرد برای حوادث آینده هم نباید غصّه خورد، چون معلوم نیست آینده قراره چه اتّفاقی بیفته. حرف قرآن کریم هم همینه. قرآن می‌فرماید: مومن اصلاً نباید ترس، یا غم و غصّه‌ای داشته باشه: ﺃَﻟَﺎ ﺇِنَّ ﺃَﻭْﻟِﻴَﺎﺀَ ﺍﻟﻠﻪِ ﻟَﺎ ﺧَﻮْﻑٌ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﻭَ ﻟَﺎ ﻫُﻢْ ﻳَﺤْﺰَﻧُﻮﻥَ (یونس/۶۲) ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ که ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎﯼ ﺧﺪﺍ، ﻧﻪ ﺗﺮﺳﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﻪ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ! "خوف و ترس"برای حوادث آینده است. "حزن و اندوه"برای حوادث تلخ گذشته است. قرآن می‌فرماید: مومن نه خُوف داره، نه حُزن ﻟَﺎ ﺧَﻮْﻑٌ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﻭَ ﻟَﺎ ﻫُﻢْ ﻳَﺤْﺰَﻧُﻮﻥ. اگر کسی پاک و با ایمان زندگی کرده باشه، نه برای گذشته‌اش حسرت میخوره، و نه ترسی از آینده داره. خدا برای مومن، دلِ شاد میخواد، نه غم و غصه @akhlag_dar_ghoran