💥بیان آیت الله شجاعی قدس سره 🔻توبه نصوح به معنای توبه بدون بازگشت است و در مرتبه توبه از معصیت به معنای آن است که انسان تا هنگام مرگ خود، هرگز به گناهانی بازنگردد که از آن‌ها توبه کرده است و اگر دوباره مرتکب آن گناهان شود، توبه او حقیقی یا به اصطلاح توبه نصوح نخواهد بود. البته باید توجه داشت که تنها انجام دادن گناهانی به توبه لطمه وارد می‌کند که عمدی باشد؛ بنابراین لغزش‌های غیرعمد که انسان‌های غیرمعصوم به سبب غفلت و فراموشی دچار می‌شوند به توبه آن‌ها لطمه وارد نمی‌کند، چنان‌چه که اگر انسان بدون آنکه توجه داشته باشد عملی حرام است، آن را انجام دهد، همچون کسی که غافل باشد و به سخنی گوش فرا دهد که شنیدن آن حرام است، به توبه او لطمه‌ای وارد نمی‌شود. 💌کیمیای وصال صص ۷۱_۷۲ به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711