برخلاف تصور برخی، «‌لذت‌» فقط در خوردن و آشاميدن، منحصر نمى‌شود؛ بالاترين لذات براى انسان لذتى است كه از احساس رضايت خدا، حاصل مى‌شود. كسى كه به نداى وجدان پاسخ مى‌گويد و گاهى اموال خود را در اختيار انسان ديگرى مى‌گذارد يا اينكه شب تابه صُبح از بيماران  مى‌كند، با همه سختيها، احساس رضايت مى‌كند و از كار خويش لذت مى‌برد؛ يعنى، در واقع‌بين رنج و لذت، مقايسه مى‌كند، چون در مجموع، اين عمل براى او لذت‌بخش‌تر است، آن را انتخاب مى‌كند. پس كسى هم كه شبها بيدار مى‌ماند و خواب راحت را فداى درمان بيماران مى‌كند، باز هم براى لذت، كار كرده است و لذت او ناشى از جواب‌گويى به وجدان است.۱ 🔹پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله : کسیکه یک شبانه روز از بیماری پرستاری کند، خداوند او را با ابراهیم خلیل علیه السلام محشور خواهد کرد و او همانند برق خیره کننده و درخشان از صراط عبور می کند. ۲ ۱.پیش نیازهای مدیریت اسلامی ص۱۷۶ ۲. وسائل الشیعه ج۱۶ ص۳۴۴ @akhlaghz