🔹سرزمین فدک، يكى از دهكده هاى آباد و حاصلخيز نزديک شرق خيبر است و تا مدينه، ۱۶۵ كيلومتر فاصله دارد. 🔹درسال هفتم هجرى، قلعه هاى خيبر، يكى پس از ديگرى فتح شدند و قدرت مركزى يهود در هم شكست ساكنان فدک تسليم شدند، و در برابر پيامبر اکرم(ص) متعهد شدند كه نيمى از زمينها و باغهاى خود را به آن حضرت(ص) واگذار كنند و نيمى ديگر را براى خود نگه دارند. افزون بر اين، آن‌ها كشاورزى سهم پيامبر(ص) را هم بر عهده گرفتند؛ تا در برابرش مزدى دريافت كنند.(۱) 🔹طبق فقه اسلام ناب، سرزمينهايى كه بدون هجوم نظامى، و با صلح به دست مسلمانان مى افتاد، به شخص رسول خدا(ص) تعلق می گرفت و مسلمانان در آن هيچ حقى نداشتند. فدک نيز اين گونه به دست مسلمانان افتاد، و به گفته مورخ بزرگ، طبرى که می گوید： فدک ملک خالص پيامبر خدا(ص) بود؛ زيرا مسلمانان آن را با سواره نظام و پياده نظام نگشودند. 🔹وقتى آيه《وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ》 حق خويشاوند را بده!(۲) نازل شد، پيامبر اسلام(ص) دخترش فاطمه(س) را خواست و فدک را به او بخشيد.(۳) 📚منابع： ۱) معجم البلدان حموی، ج۴، ص۲۳۸ ۲)سوره روم، آیه ۳۸ ۳)تاریخ طبری، ج۲، ص۳۰۳ @Tarikhislam