#بزرگان_نحله_نجف #سید_احمد_کربلایی ۱_معرفی اجمالی 🔷 اواسط قرن ۱۳ق. در خانواده‌ای هاشمی‌تبار، به نام سید ابراهیم موسوی تهرانی، در شهر کربلا، کودکی دیده به جهان گشود که نام احمد را برایش برگزیدند. 🔷 خاندان پدری سید احمد اصالتاً اهل تهران بوده‌اند؛ اما پدرش برای تحصیل معارف دین و بهره‌مندی از محضر بزرگان دانش، از دیار خویش به شهر کربلا، که یکی از مراکز علمی‌ شیعه بود، هجرت نمود، و در جوار مرقد حضرت سیدالشهدا (علیه‌السلام) به فراگیری آموزه‌های دینی پرداخت. 🔷 به همین علت فرزندش، سید احمد، به سید احمد کربلایی تهرانی شهرت یافت. در پاره‌ای نوشته‌ها، عنوان حائری را به نامش افزوده‌اند. از آن جا که‌ این عالم بزرگوار، در هنگام عبادت و نیایش، بسیار گریه می‌کرد، به «بکاء» هم معروف شده است و گویا یکی از چشمان او، بر اثر بیماری، نابینا شد؛ از‌ این‌رو به «واحد العین» هم نامیده شده است. 🔷 با جستجویی که در منابع زندگی‌نامه‌ این عارف فرزانه انجام شد، تاریخ دقیق ولادت او به دست نیامد؛ ولی از مجموع اخبار گردآوری شده در مورد شرح‌حال او می‌توان حدس زد که پس از نیمه دوم قرن سیزدهم تولد یافته است. (طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص ۸۷) @akhlaqhad