🔴 قسمت ششم🔴 👈 و اما سناریوی که برای آینده عراق قبل از ظهور، متصور است: 🔴عراق «» اما «»[47] که هرچند «حکومت» در اختیار شیعیان است اما خود نیز دچار «اختلاف و تشتت» هستند[48] و به دلیل «نفوذ» (صاحب البرقع)[49] و ضعف حکومت مرکزی در اثر «اختلاف و فتنه در عراق»[50] بویژه فتنه در «مناطق شیعی» عراق (فتنه شیصبانی)[51] آنگاه با سوءاستفاده از خلاء حکومت مرکزی، «سیاسیون و نظامیان اهل سنت» عراق در بخش‌هایی از «مناطق سنی‌نشین» ایده تجزیه عراق را دنبال خواهند کرد. 📌   ⭕️و بر مناطقی همچون موصل و تکریت نیز مسلط خواهند شد (فتنه عوف سلمی)[52] و زمینه برای حمله نظامی لشکر متخاصم خارجی- لشکر سفیانی که مورد حمایت ائتلاف مثلث «، و » است- تا عمق خاک عراق و مناطق شیعی فراهم خواهد شد.[53]    ⭕️آنگاه با تهدید اماکن و مراکز مقدسه شیعی توسط لشکر متخاصم ، امنیت و ژئوپلتیک شیعه به خطر افتاده، از اینرو، سرانجام زمینه‌سازان ظهور برای دفع خطر دشمن متجاوز که تا نزدیکی مرزهای ایران نیز پیشروی نظامی داشته، وارد عراق خواهند شد و جنگ شدیدی رخ می‌دهد[54] و لشکر نظامی ایران[55] با همکاری محور مقاومت شیعی[56] (به رهبری و )، دشمن متجاوز را در عراق شکست خواهد داد.[57]   👈بنابراین حکومت ضعیف شیعی در عراق که در برابر تهاجم نظامی، تاب مقاومت نداشته و شهرهای شیعی عراق، صحنه تاخت‌وتاز لشکر سفیانی موردحمایت غربی‌ها قرار خواهد گرفت اما بعد از حمله لشکر متخاصم خارجی به عراق[58] -توسط لشکر سفیانی که موردحمایت مثلث «، و آل فلان حاکم بر عربستان» است- و قتل و کشتار شیعیان در نجف[59] و کوفه[60]، آنگاه لشکر نظامی یمانی و خراسانی در هدفی مشترک[61] همزمان[62] با سفیانی نیز به سمت کوفه پیشروی می‏کنند[63]؛ 🔹 آنگاه یمانی و خراسانی با سفیانی -که مشغول قتل و کشتار شیعیان است[64]- درگیر جنگ خواهند شد[65] و شکست را بر نماینده مثلث «، ، » تحمیل خواهند کرد.[66]   ✔️لازم به ذکر است لشکر سفیانی[67] - به عنوان اصلی امام عصر- نماینده رومی‌ها و غربی‌ها (السُّفْيَانِيُّ مِنْ بِلَادِ الرُّومِ فِي عُنُقِهِ صَلِيبٌ)[68] و حامی رژیم (إِنْ عُدْتُمْ الیهود بِالسُّفْيَانِيِّ عُدْنَا بِالْقَائِمِ)[69] و نیز هم‌پیمان حاکمان مکه و مدینه در عربستان (آلِ بَنِي فُلَان‏)[70]، در جبهه مقابل ایرانیان زمینه‌ساز و محور مقاومت شیعی قرار دارد. 📓منبع: [47] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 280.) [48] . (مفید، الإرشاد، ج 2، ص 380. طوسی، الغیبۀ، ص 486.) [49] . (طوسی، الغیبۀ، ص 450. حر عاملی، إثبات‏ الهداۀ، ج 5، ص 358.) [50] . (مفید، الإرشاد، ج 2، ص 378.) [51] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 302.)؛ (مرتضی عاملی، مختصر مفید، ج 10، ص 33.) [52] . (طوسی، الغیبۀ، ص 440.)‏ [53] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 280.) [54] (متقی هندی،‏ كنزالعمّال، ج 14، ص 588.) [55] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 280.)‏ [56] .(حلی، مختصر البصائر، ص 470. مجلسی، بحارالأنوار، ج 53، ص 83.) (نیلی نجفی، سرور أهل الإیمان‏، ص 52-53. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 273-274.) [57] . (عیاشی، التفسیر، ج 1 ص 64.)} (سیوطی، العرف الوردی، ص 120-121.)؛  (متقی هندی،‏ كنزالعمّال، ج 14، ص 588.)؛ (متقی هندی،‏ كنزالعمّال، ج 14، ص 590.)؛ (دانی، السن الواردۀ فی الفتن، ص 268.)؛ (طبرسی، مجمع البیان، ج 8، ص 322. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 186.) [58] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 280.) [59] .  (نیلی نجفی، سرور أهل الإیمان‏، ص 43. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 271.) [60] . (طوسی، الغیبۀ، ص 464.)؛  (عیاشی، التفسیر، ج 1، ص 64 و 245. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 222 و 238.)؛ (نعمانی، الغیبة، ص280) [61] .(نیلی نجفی، سرور أهل الإیمان‏، ص 53-54. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 273-274. و مشابه آن: حلی، مختصر البصائر، ص 471. مجلسی، بحارالأنوار، ج 53، ص 83-84.) [62] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 255. طوسی، الغیبة، ص446.) [63] .(حلی، مختصر البصائر، ص 470. مجلسی، بحارالأنوار، ج 53، ص 83.) (نیلی نجفی، سرور أهل الإیمان‏، ص 52-53. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 273-274.) [64] . (طوسی، الغیبۀ،ص450) [65](متقی هندی،‏ كنزالعمّال، ج 14، ص 588.) [66] . (عیاشی، التفسیر، ج 1 ص 64.)} (سیوطی، العرف الوردی، ص 120-121.)؛ (متقی هندی،‏ كنزالعمّال، ج 14، ص 588.)؛ (متقی هندی،‏ كنزالعمّال، ج 14، ص 590.)؛(دانی، السن الواردۀ فی الفتن، ص 268.)؛ (طبرسی، مجمع البیان، ج 8، ص 322. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 186.) [67] . (طوسی، الغیبۀ، ص 463.) (نعمانی، الغیبۀ، ص 300.) [68] .(طوسی‏، الغیبۀ، ص 463.)؛ [69] . إِنْ عُدْتُمْ عُدْنا (سوره اسراء، 70] . (کلینی، الکافی،  ╔═.🍃.════╗ @alamatha ╚════.🍃.═╝