غربال شدن یعنی تصفیه شدن. با غربال کردن دانههای ریز خارج شده و دانههای درشت باقی میمانند. در زمان غیبت هم آنها که دین سست و ضعیف دارند، از غربال میریزند و کسانی که دینداریِ قویتر و محکمتری دارند، باقی میمانند و آنگاه که یأس از فرج الهی بر بسیاری از مؤمنان سایه میافکند، هنگامهی نزول فرج است.
با این ترتیب میتوان گفت که: پیش از ظهور امام زمان(ع) نه تنها زمینهها و شرایطی که امید به حصول فرج را زیاد کند وجود ندارد، بلکه ضدّ آن یعنی فضای ناامیدی و یأس بر بسیاری از مؤمنان سایه میافکند، و درست در همین شرایط است که ظهور فرا میرسد. بنابراین در اوج ناامیدی و یأس، انتظار فرج بیش از هر زمان دیگری باید باشد. چون طبق این روایات، فرج وقتی خواهد رسید که اوضاع و احوال عادی انسانها- برای رسیدن به آنچه با ظهور امام عصر(ع) محقّق خواهد شد - امیدوار کننده نیست بلکه ناامید کننده میباشد.
پس مؤمن واقعی هیچگاه به یأس از فرج مبتلا نمیشود و با وجود این که وقتی شرایط و زمینهها را میبیند، آنها را یأس آور و ناامید کننده مییابد، امّا درست در همین زمان باید بیشترین امید را به تحقق فرج الهی داشته باشد، این مطلب در حقیقت توضیح همان فرمایش متین امام صادق(ع) است که فرموده بودند: «کُن لما لاتَرجُو اَرجی مِنکَ لِما تَرجُو".
درس مهمّی که از این مطالب گرفته میشود این است که: در گرفتاریها و سختیهای زمان غیبت، هیچگاه نباید از فرج امام عصر(ع) ناامید شد. بلکه هر چه گرفتاریها سختتر و شرایط دشوارتر میشود و یأس بیشتری انسانها را فرا میگیرد، انتظار فرج باید شدیدتر گردد.
البته فراموش نشود که: حالت یأس در مؤمن از بزرگترین گناهان کبیره است و در هیچ شرایطی نباید به آن راضی بود. و این که در احادیث اهل بیت(ع) هنگامهی ظهور را مقارن با غلبهی یأس بر انسانها دانستهاند، دلالت بر مطلوبیّت آن نمیکند. نظیر این معنا در مورد غلبهی ظلم و جو در وقت ظهور امام(ع) آمده است که آن هم هرگز ممدوح و مطلوب نیست و مؤمن نباید از آن راضی باشد. به همین جهت با وجود غلبهی ظلم، مؤمنان راستین بر ایمان خویش ثابت قدم میمانند و هرگز به سستی در عقیده و عمل مبتلا نمیگردند. و همین ثابت قدمها در ایمان، حالت انتظار خود را همیشه حفظ میکنند و به یأس مبتلا نمیشوند. امّا تعداد اینها در مقایسه با همهی اهل ایمان ناچیز است.
اثر عملیِ این احادیث برای مؤمنان این است که اگر زمانی زمین را پر از ظلم و جور دیدند و سایهی نومیدی و یأس را هم بر سرِ انسانها گسترده یافتند، خودشان مأیوس نشوند و در آن شرایط بیش از هر زمانِ دیگری انتظار فرج مولای خود را داشته باشند. سرّ مطلب این است که ظهور امام زمان(ع) از مصادیق "فرج الله" و یک کار خدایی است و اگر وضعیت عمومی بشر ناامید کننده باشد، از فرج الهی نباید مأیوس شد.
پینوشتها:
1- کمال الدین باب 36 ح 1.
2- طه/ 9 - 13.
3- کمال الدین باب 6 انتهای ح 13.
4- بحارالانوار ج 51 ص 160 ح 7.
5- غیبت نعمانی ص 159.
6- بحارالانوار ج 52 ص 110 ح 17.
7- بحارالانوار ج 52 ص 111 ح 20.
8- بحارالانوار ج 52 ص 112 ح 23.
منبع مقاله: بنیهاشمی، سیّدمحمّد؛ (1390)، سلوک منتظران، تهران: مرکز فرهنگی انتشاراتی منیر، چاپ ششم
پایان
❤️امام خامنه ای❤️
#شمارش_معکوس_ظهور
🔻یاران سیدخراسانی🔻
به کانال مادرایتا بپیوندید👇👇
https://eitaa.com/alamdarenghlab
به کانال مادر روبیکا بپیوندید👇👇
https://rubika.ir/mahdisahebzman
#نشر_حداکثری