📍تنش آذربایجان و ارمنستان و رویکرد ایران 🔹چند روزیست تنش های مرزی بین دو کشور همسایه شمال غربی ایران یعنی جمهوری آذربایجان و ارمنستان بالا گرفته که بسیار بعید است به درگیری های با شدت بیشتری بکشد اما لازم است چند نکته را در این مورد توجه داشته باشیم سیاست ایران همواره در طول سالیان گذشته با تمامی همسایگان من جمله این دو همسایه بر مبنای روابط حسنه و دوستی بوده ؛ ایران هم با آذربایجان و هم ارمنستان قراردهای اقتصادی و تبادل انرژی دارد اما رویکرد سیاسی - امنیتی ما نسبت به این دو کشور قفقاز جنوبی در سالهای اخیر نسبت به بیست سی سال قبل ممکن است تفاوت های بسیاری کرده باشد که به سیاست های حاکمیت این دو کشور گره خورده است 🔸ما علاوه بر همسایگی ، با کشور آذربایجان اشتراک های دینی و قومی بیشتری داریم. بیش از ۷۵ درصد از مردم آذربایجان را شیعیان تشکیل میدهند که البته حکومت الهام علی اف بسیاری از رهبران دینی را زندانی کرده، فعالیت های دینی و مذهبی از جمله مراسم عزاداری محرم و عاشورا را محدود کرده و رزمنده های شیعه آذری که برای دفاع از حرم اهل بیت به سوریه اعزام شده بودند را در بند کرده که جای بحث و نوشتن فراوان دارد و صحبتم در مورد آن نیست. 🔹بنابر همین اشتراکات دینی ایران در جنگ (۶۷ تا ۷۳) اقدام به کمک های مستشاری به آذربایجان کرد و چندین فرمانده آذری زبان سپاه را مامور به ارائه کمک های آموزشی و مستشاری به ارتش این کشور در جنگ با ارمنستان کرد و حتی چندین شهید را نیز در راه قره باغ اهدا نمود. کمک هایی که شاید بنابر دلایلی آنطور که باید و شاید در رسانه ها علنی نشد. 🔸اما پس از مرگ حیدر علی اف و روی کارآمدن فرزندش یعنی الهام علی اف آذربایجان روابط خود با رژیم صهیونیستی را تا حد بسیار زیادی بالا برد و به اسرائیل اجازه استقرار نیروهای نظامی و جاسوسی در قبال تجهیز ارتش آذربایجان را داد. همکاری هایی که بر خلاف منافع مشترک با همسایه جنوبی اش ایران بود و در واقع خیانتی از سوی الهام علی اف به روابط دیرینه با ایران محسوب میشد 🔹اما این خیانت زمانی بیشتر نمایان شد که در سال ۲۰۱۴ ایران پهپاد اسرائیلی هرمس را که از مبدا آذربایجان پرواز کرده بود را در محدوده تاسیسات هسته ای نطنز سرنگون کرد و ایران با احضار سفیر آذربایجان مراتب اعتراض خود نسبت به این اقدام دور از حسن همسایگی را به مقامات این کشور ابلاغ کرد 🔹اینگونه بود که با پررنگ شدن حضور نظامی اسرائیل در آذربایجان، این کشور آن حمایت سابق سیاسی، امنیتی ایران را تا حد قابل توجهی از دست داد و روابط دو کشور محدود به روابط اقتصادی معمولی شد 🔸اما ارمنستان نیز بازار اقتصادی بدی برای ایران نبوده و نیست. ارمنستان بخش قابل توجهی از انرژی برق خود را از طریق ایران و نزدیک به ۹۰ درصد گاز خود را نیز از طریق ایران تامین میکند رویکرد ایران در مورد مساله قره باغ در سال های گذشته همان حل و فصل سیاسی اختلاف بین دو کشور بوده است چرا که هر درگیری نظامی در این مناطق با به خاک و خون کشیده شدن مردم مسلمان و غیر مسلمان ساکن منطقه به همراه خواهد بود. شاید اگر حاکمیت آذربایجان روابط بهتری با ایران داشت و باکو را به حیاط خلوت اسرائیل تبدیل نمیکرد ایران مواضع روشن تری به این موضوع داشت 🔹دولت کنونی آذربایجان که روابط خوبی با اسرائیل دارد و دست نشانده صهیونیست هاست عزم و اراده و حتی اختیاری برای اقدام به آزادسازی قره باغ ندارد که هیچ بلکه بسیاری از رهبران دینی و سیاسی احزاب شیعه من جمله حاج محسن صمداف هنوز در زندان ها به سر میبرند و سیاست های خصمانه دولت علیه مقدسات مردم شیعه در سالهای اخیر شدت گرفته است 🔸دولت باکو باید بداند رژیم صهیونیستی که خود اشغالگر سرزمین مسلمانان است، آذربایجان را در آزادسازی قره باغ یاری نخواهد کرد و دولت آذربایجان اگر واقعا میخواهد قره باغ را آزاد کند و حمایت ایران را در این قضیه به همراه داشته باشد ، باید دست از اقدامات شیعه ستیزانه که در راستای نفوذ صهیونیست ها در سیاست های این حکومت است بردارد و جاسوسان اسرائیلی را که مشغول فعالیت علیه کشورمان هستند را از باکو اخراج نماید 🔸ایران همانطور که گفته شد با هر دو کشور روابط اقتصادی دارد و وقتی دولت آذربایجان عزم و اراده ای برای آزادی سرزمین های خود ندارد، انتظار نداشته باشید ایران روابط اقتصادی خود با ارمنستان را فدای صرفا یک بیانیه در حمایت از دولت آذربایجانی که خود دست نشانده صهیونیست هاست، کند. صد البته قره باغ سرزمین مسلمان هاست و دیر یا زود به دست همان جوانان شیعه غیرتمندی که به جرم دفاع از حرم اهل بیت در سوریه هم اکنون در زندان های باکو به سر میبرند، آزاد خواهد شد./الغالبون یاران سیدخراسانی به کانال مادرایتا بپیوندید👇👇 https://eitaa.com/alamdarenghlab به کانال مادر واتساپ بپیوندید(1)👇👇 https://chat.whatsapp.com/I5