✍تفسیر لقاءاللّه| بخش پایانی...
🔸مرحوم علامه رحمة الله علیه:
🔹زيرا بر طبق آن ما مکلفيم خدا را به اندازه ظرفيّت و توانايى خويش بشناسيم و او را به آن صفاتى که بدانها الفت يافته، همواره آنها را مشاهده مى کنيم، وصف نماييم و کاستيهاى خود را از او سلب کنيم. از آنجا که وجود انسان واجب بغير، و او دانا و با اراده و زنده و سخنگو و شنوا و بيناست، مکلف شده است تا اين صفات را از آن خداوند ديده، کاستيهايى را که در وجود خود مى بيند از خداوند متعال سلب نمايد. يعنى او را واجب بذات، دانا به تمامى معاومات، توانا به تمامى ممکنات و داراى صفات ديگر بداند و مکلف به باور داشتن صفتى در خداوند، که در خود او مثال يا نمونه اى از آن موجود نيست، نشده است، و اگر هم بشود نمى تواند حقيقت آن صفت را تعقل کند و اين يکى از معانى حديث نبوى: من عرف نفسه فقد عرف ربه است.
📚رساله لقاء الله فصل اول ص ۱۲، ۱۳
__________________________________________
💠کانال علامه حسنزاده💠
♦️●@alame_Hasanzade●♦️
__________________________________________