💠تفکیک ماهیت فلسفی از ماهیت اصولی و پیامدهای آن در علم اصول1️⃣ ♻️بخش اول : تفاوت ماهیت فلسفی از اصولی از منظر شهید صدر 🔺در فلسفه ماهیت به حمل اولی یعنی ماهیت من حیث هی هی ، یعنی ماهیت در رتبه ذات و ذاتیات و هر چیز دیگری غیر از جنس و فصل آن ماهیت خارج از ذات و ذاتیات ماهیت است. 👈🏻به همین دلیل است که سلب هر چیز دیگری در رتبه ذات و ذاتیات ماهیت مانعی ندارد و در جای خود ثابت شده است که این به معنای ارتفاع نقیضین نیست. 💢از نظر محقق صدر (ره) اگرچه اصطلاح فلسفی ماهیت به همین معنی است ، اما معنای ماهیت در علم اصول مفهوم ذهنی نیست و حمل اولی آن متفاوت از اصطلاح فلسفی بوده و فناء در خارج را به ارمغان می آورد و از همین روی امتثال امکان می پذیرد. 🌀در حالیکه در ماهیت فلسفی که مفهوم موجود در ذهن است دیگر امتثال معنایی ندارد. زیرا نه امر به آن تعلق می گیرد ونه نهی. نه بعث به آن تعلق میگیرد ونه زجر. 🔸فلذا ایشان میفرماید ماهیت اصولی تحدید معروض امر ونهی میکند. 🔹بنابراین از منظر ایشان ماهیت فلسفی همان معنای مشهور است. 👈🏻اما ماهیت اصولی که معروض امر و نهی است و تحدید معروض بواسطه حمل اولی بودن آن تامین میشود غیر از ماهیت فلسفی است. بر همین اساس دیگر این دغدغه وجود ندارد که ماهیت به حمل اولی امر را در ذهن متوقف می کند. ⁉️ حال سوال این جاست که چه فرقی بین حمل اولی ماهیت در فلسفه واصول وجود دارد که نوع فلسفی اش ماهیت را در ذهن محصور می کند ولی نوع اصولی اش در عین حمل اولی ما را سراغ مصادیق می برد؟ 📌پاسخ شهید بزرگوار ایت الله صدر را در صوت ذیل دنبال نمایید. #شهید_صدر #فقه_الخمینی @albayann