🖊 فتأمل فی هذا المقام فإنک لو عرفت هذا المعنی فی الوجود صرت من الراسخین فی العلم( الحکمةالمتعالیة فی الأسفار العقلیة الأربعه- ج۱ -ص۱۳۰) ⁉️منظور ملاصدرا کدام معنای از وجود است که فهیم به آن را راسخ در علم میداند؟ 🔰ملاصدرا می گوید: در عبارات فلاسفه «وجود» دو نوع کاربرد دارد: یکبار مراد از وجود، حقیقت وجود است و یکبار مراد از وجود مفهوم وجود است. 📌فلذا در مسئله وجود یکبار اشتراک ، وصف مفهوم است و در یک جا اشتراک وصف مطابَق است. یکبار مشترک را بر مطابَق و واقع آن حمل می نماییم و یکبار مشترک را بر مفهوم وجود حمل می کنیم. 🔶بنابراین باید اولاً میان معقول اولی و معقول ثانی فرق نهاد و ثانیاً در معقول ثانی باید بین مشترکی که مفهوم وجود است و متصف به وصف کلیت مفهومی می گردد و بین مشترکی که مربوط به مطابَق این مفهوم است که کلی سعی است، تفکیک نمود. اگر مطابَق را کلی می دانیم، منظور کلی سعی است نه کلی مفهومی. حال اگر مطابَق را به کلی سعی متصف نماییم ، آن چه در تشکیک از آن بحث می کنیم و می گوییم: در همه جا هست، فیض منبسط اوست. 💠به تعبیر حضرت امام حقیقت تام احمدی و محمدی(ص) است. همان «بکم فتح الله و بکم یختم» است و به تعبیر حاجی «فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى‌ » می باشد. همان «فبهم ملأت سمائک و ارضک» که با آن آسمان و زمین را پر کرده است. و یا فراز«لیس ورائکم و وراء الله یا سادتی منتهی» است. 🖇بر این اساس دو شأن درست می شود و دو مرتبه «ذات» و «فیض منبسط ذات» داریم. 💢ملاصدرا می فرماید: با فهم این نکته از راسخان در علم خواهی بود. استاد ما ، آیت الله جوادی می فرمایند: مراد ملاصدرا از این مطلب، فهم وجود سعی و فیض منبسط است و الا کسی قادر به درک ذات نمی باشد. اگر کلی سعی را که حقیقت فیض منبسط است بفهمیم، از راسخان در علم خواهیم بود؛ به نظر ما ملاصدرا تا آخر به این نکته معتقد است. این که بفهمیم وجود دارای یک مرتبه واقعی حقیقی است به نام کلی سعی که همان حقیقت محمدیه(ص) می باشد. وگرنه ذات که معروف و معبود کسی نیست. @albayann