🔰علامه سید محمد حسین طباطبایی 💠در اوایل تحصیل که به صرف و نحو اشتغال داشتم، علاقه زیادی به تحصیل نداشتم و از این روی هرچه میخواندم نمی‌فهمیدم و چهار سال را به همین نحو گذرانیدم. 🔸پس از آن، یکباره عنایت خدایی دامن گیرم شده، عوضم کرد. و در خود یک نوع شیفتگی و بی تابی نسبت به تحصیل کمال حس نمودم. به طوری که از همان روز تا پایان ایام تحصیل که تقریبا هفده سال طول کشید،هرگز از تعلیم و تفکر، احساس خستگی و دلسردی نکردم و زشت و زیبای جهان را فراموش نموده و تلخ و شیرین حوادث را برابر می پنداشتم. 🔹بساط معاشرت غیر اهل علم را به کلی برچیدم، در خورد و خواب و لوازم دیگر زندگی به حداقل ضرورت قناعت نموده، باقی را به مطالعه می پرداختم، 👈🏻 بسیار میشد (به ویژه در بهار و تابستان) که شب را تا طلوع آفتاب با مطالعه می گذرانیدم، و همیشه درس فردا را شب پیش مطالعه می کردم، و اگر اشکالی پیش می آمد با هر خود کشی بود حل می‌نمودم، و وقتی به درس حضور می یافتم از آنچه استاد می‌گفت قبلا روشن بودم و هرگز اشکال و اشتباه درس پیش استاد نبردم. 📚زندگی نامه مرحوم علامه طباطبایی به قلم خودشان مقدمه جلد اول بررسی های اسلامی @albayann