💠حامد و محمود یکی است تری أن المحامد من کل حامد إنما یقع باسم الله، فباسمه یکون کل حمدلله تعالی فهو الحامد و المحمود 🔸به همین آیه شریفه الحمدلله رب العالمین توجه داشته باش که همه ستایش ها را فقط به خدای تعالی منحصر میکند وهمه ثنا خوانی رو به او بر میگرداند.با بودن این همه ستایش ها و ثناها که به دیگران میشود این انحصار ستایش و ثنا به خدای تعالی چه معنایی میتواند داشته باشد؟ 🔹ومگر نه این است که در هر موجودی که کمال وجمالی می ستایند درحقیقت ذاتش متعلق به او نبوده و بلکه به خدای تعالی تعلق دارد؟ 🔺اگر به این معنای بلند عرفانی اضافه شود آنچه اهل معرفت برآنند و میگویند: بسم الله الرحمن الرحیم در هر سوره متعلق به همان سوره است و در سوره فاتحه نیز متعلق به الحمدلله رب العالمین است؛ معنایش چنین خواهد شد که هر ثنایی از هر ثناگویی نه تنها منحصر به خداست ،بلکه انجام آن ثنا نیز به وسیله نام خداست پس او هم حامد است و هم محمود. 📚رساله طلب و اراده-ص۸۴ #فقه_الخمینی @albayann