👆🏻👆🏻👆🏻👆🏻 💠منطق اعتباریات | رعایت ضوابط حاکم بر اعتبارات عقلایی 👤استاد آیت الله فرحانی 🔹اگر کسی بخواهد در فضای اعتبار دیگران اعتبار خودش را مطرح کند ، موظف است به گونه‌ای اعتبار خودش را بیان کند که سازگار با آن محیط عقلایی باشد. به همین علت در بحث بیع بیان می کنیم که اگر شارع بخواهد قائل به حلیت بیع شود و بیع را امضاء کند، باید با رعایت ضوابط عقلائیه آن باشد. این بیع ،اجاره و سایر معاملات، یک اعتبار عقلائی است. باید در محیط عقلاء به گونه ای اعتبار خودم را بیان کنم که فضایی که دارم با آن کار می‌کنم به من راه بدهد . 🔸اگر با بیع به عنوان یک «ماهیت مخترَع جدید» بخواهیم کار کنیم به این معنا که بیع شرعی را با همه ضوابط خاص خودش به شکل یک ماهیت شرعی جدید، جعل کنیم ؛ نمی‌توانیم به آسانی اعتبار کرده و با آن کار کنیم و این نکته در فقه آثار زیادی دارد . لذا اگر قرار است به عرف القاء‌ ‌شود باید فضای اعتبار شارع با فضای اعتبار عرف و عقلاء ‌هماهنگ باشد. ▪️این مسأله فقط در معاملات نیست. وقتی وارد الفاظ عبادات می شویم هم یک بحثی در مورد حقیقت شرعیه داریم. گفتیم اگر «صلات به عنوان یک عمل خاص» محدود به شرع ما نیست و در شرایع ابراهیمی دیگر هم وجود داشته و در آن محیط، عمل مخصوصی غیر از دعا وجود داشته است، مشکلی نداریم. زیرا اختلاف آن صلات با صلات ما در بعضی از خصوصیات است کما اینکه مرحوم آخوند بیان کرد که صلات های خود ما نیز این مقدار اختلاف را با هم دارند، لذا در اینجا مشکلی نداریم. ▫️اما اگر در محیط عقلائی که داریم اعتبار «صلّ» ‌می‌کنیم این عمل مخصوص وجود نداشته است ، باید فضای اعتبار را لحاظ کنیم. چون می خواهیم در محیط اعتبار دیگران وارد می‌شویم، باید ضوابط آن اعتبار بیرونی را رعایت کنیم. این قانون عقلاء است . مثلا اگر خواستید آنچه در محیط و فضای کشور هند اعتبار کردید را ببرید در اروپا یا آسیای دور اعتبار کنید، باید فضای آنجا را در نظر بگیرید و ضوابط حاکم بر آنجا را لحاظ کنید. 🔹لذا مسأله این است که اگر کسی خواست اعتبار کند برای اینکه اعتبار او اثر کند باید ضوابط آن محیط را داشته باشد. به تعبیر امام و اکثر آقایان در «احل الله البیع» اگر شارع بخواهد بیع شرعی را امضا کند، این امضاء بی اثر است. عقلاء می گویند بیع شرعی را نمی فهمیم که چیست. شارع باید بیع عرفی را امضا کند و با امضاء بیع عرفی یک قانون به وجود می آید که شما آن اعتبار عقلائیه را امضاء‌ می‌کنید . بعد می آیید خصوصیات خاص خودتان را بامقیدات و مخصصات جدا می‌کنید . بر این اساس ، بیع شرعی در خروجی این مکانیزم عقلایی شکل میگیرد و این می شود یک اعتبار عقلایی. @albayann