البرهان
صلی الله علیه و آله به وسیله در بیان علیه السلام رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است: ✍ ۷- ومنها: ما روي عن الصادق، عن آبائه عليهم السلام أن الحسن عليه السلام قال لاهل بيته: إني أموت بالسم، كما مات رسول الله صلى الله عليه وآله فقالوا: ومن يفعل ذلك. قال: امرأتي جعدة بنت الاشعث بن قيس، فإن معاوية يدس إليها ويأمرها بذلك. قالوا: أخرجها من منزلك، وباعدها من نفسك. قال: كيف أخرجها ولم تفعل بعد شيئا، ولو أخرجتها ما قتلني غيرها، وكان لها عذر عند الناس. . ‏ علیه السلام به نقل از پدرانشان فرمودند: علیه السلام به اهل بیتشان فرمودند: من با از دنیا می روم، همانگونه که از دنیا رفتند. گفتند: چه کسی آن کار را انجام می دهد؟ امام فرمودند: همسرم دختر (لعنت الله علیهما)؛ چراکه (علیه اللعنة و الهاوية) او را فریفته و حکم به من کرده. به امام (علیه السلام) گفته شد: را از خانه خود بیرون کنید و از خود دور سازید. امام علیه السلام فرمودند: چگونه او را بیرون کنم و حال آنکه او هنوز مرتکب خلافی نشده؟ مضافا اینکه اگر او را بیرون کنم، باز هم مرا به قتل خواهد رساند و برای مردم بهانه آورده که چون مرا از خانه بیرون کرده، او را کشتم. 📚 الخرائج و الجرائح، تألیف قطب راوندی، جلد ۱، صفحه ۲۴۱
906 مشاهده