﷽ کاشکی پشــت در منـــو صــدا میکــرد در خونــــه رو نسوختـــــه وا میکـــرد کاشکــی قبـــل از اینکــه قنفــذ برســه دستشـــو از شــال من جـــــدا میکــرد همـــه چی در نظـــرم آتیـــش گرفـــت به خـــدا چشـــم تـرم آتیـــش گرفـــت در خونـــــه رو یـــه بـــار آتـــــش زدن ولــی صدبـــار جیگـــرم آتیش گرفــت یادمــه داشتــم می افتـــادم نذاشــت تو دلــم حتـــی یه ذره غـــم نذاشـــت رو به قبلـــه شد کـــه رو به راه بشـــم فاطمـــه هیچی بــرا من کـم نذاشـــت یادمـــه کـــه شالمـــو گرفتـــــه بــــود راه اشــــک و نالمــــو گرفتــــه بـــــود یادمــه بال خــودش شیکستــه بــــود ولــــی زیـــر بالمـــو گرفتــــــه بـــــود حالا اونکــه دســت به دیـــواره منـــم اونکـــــــه درد داره و بیــــداره منـــم دستــــــم از خجالتــــت بر نیومــــــد این وســـط اونکـــه بدهـــکاره منـــم یادمـــه چطـــور به خونـــم ســر زدن دستشــون پـر بـــود و بــا پــا در زدن چهــار نفـر روی ســرم ریختـه بـــودن ولــــی زهرامـــــو چهــــل نفـــــر زدن @aleyasein