پناهندگی مأمون به امام رضا(ع)
شهید آیت الله سید محمدباقر صدر:
🔶 مأمون در دشواری‌هایی که دولت وی را تهدید می‌کرد، به امام رضا علیه‌السلام پناه می‌برد.
از جمله یک بار مأمون به ایشان عرض کرد: شیعیان شما در یک جایی علیه ما شورش کرده‌اند، آیا نامه‌ای به آنان می‌نویسید؟ زیرا اگر شما بنویسید قبول می‌کنند. به آنان بنویسید از بلوا علیه ما دست بردارند.
🔹 بار دیگر وقتی بود که فضل بن سهل ترور شد و اهالی خراسان ترور وی را کاری از سوی مأمون تفسیر کردند و انبوهی از مردم به پا خاستند و بر در کاخ مأمون در انتظار ایستادند تا او بیرون بیاید و خشم خود را بر سرش خالی کنند و از او انتقام بگیرند. مأمون از درِ پشتی خارج شد و به خانه امام ـ که در همسایگی وی بود ـ رفت و به ایشان پناه بُرد. آنگاه امام بیرون آمد و انبوه مردم را به یک فرمان پراکنده کرد.
این یعنی در همان سرزمینی که مأمون در آن حکومت می‌کرد و در واقع در همان شهری که حکومت را به مأمون داده بود و با نیرو و سپاه او را یاری می‌کرد، در همان سرزمین، پشتوانه مردمی و اجتماعی امام به چنین حدی رسیده بود؛ بگذریم از پشتوانه علمی و فکری ایشان و پیشوایی علمی و فکری ایشان که خود نمونه‌های بسیاری از آن سراغ دارید.
📗 از کتاب امامان اهل‌بیت(ع) مرزبانان حریم اسلام؛ ترجمه کتاب ائمة اهل‌البیت و دورهم فی تحصین الرسالة الاسلامیه؛ مجموعه گفتارها و مقالات شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر.
📌 ملاحظه: مورد اول در روضه کافی و مورد دوم در اصول کافی روایت شده است. مورد دوم زمانی است که مأمون همراه امام و دیگران از مرو به بغداد می‌رفت و در سرخس وزیر و ذی‌حق خود فضل را از سر راه برداشت.
@Mostabin
@alfavayedolkoronaieh🌱