در میان اصحاب امیرالمؤمنین مردی را داریم به نام ربیع بن خثیم همین خواجه ربیع معروف که قبری منسوب به او در مشهد است. حالا این ،قبر قبر او هست یا نه، من یقین ندارم و اطلاعم در این زمینه کافی نیست ولی در این که او را یکی از زهاد ثمانیه یعنی یکی از هشت زاهد معروف دنیای اسلام می شمارند، شکی نیست. ربیع بن خثیم این قدر کارش به زهد و عبادت کشیده بود که در دوران آخر عمرش قبر خودش را کنده بود و گاهی میرفت در قبر و لحدی که خودش برای خودش کنده بود،میخوابید و خود را نصیحت و موعظه میکرد. میگفت یادت نرود عاقبت باید بیایی اینجا. تنها جمله ای که غیر از ذکر و دعا از او شنیدند آن وقتی بود که اطلاع پیدا کرد که مردم حسین بن علی فرزند عزیز پیغمبر را شهید کرده اند؛ چند کلمه گفت در اظهار تأثر و تأسف از چنین حادثه ای وای بر این امّت که فرزند پیغمبرشان را شهید کردند. میگویند بعدها استغفار میکرد که چرا من این چند کلمه را که غیر ذکر بود، به زبان آوردم! کتاب توجيه المسائل كربلا، ص۹۹ @Farhangyazd @alfavayedolkoronaieh🌱