این پسوند که عموماً به اسم افزوده می‌شود، مقولهٔ دستوری آن را تغییر نمی‌دهد و برای نشان‌دادن دو معنی زیر به‌کار می‌رود: 1⃣ کوچک‌تربودن مشتق در قیاس با پایه: آلوچه، طاقچه، اطاقچه، بازارچه، بیلچه، دریاچه، دیگچه، صندوقچه، کتابچه. شمار این مشتق نسبتاً زیاد است. 🔶 فرهنگستان اول چندین واژه با این پسوند ساخته است که غالب آن‌ها در حوزه‌های مربوط تداول دارند: برچه، برگچه، لگنچه، مخچه، ناوچه، بندچه. 🔶 واژهٔ «تیرچه» نیز در سال‌های اخیر در حوزهٔ عمومی زبان ساخته شده و تداول یافته است. 2⃣ شباهت مشتق با پایه: ماهیچه، میخچه، ماماچه (قابله، ماما. در فارسی قدیم ماما به معنی مادر بوده است)، دنبالچه (شبیه دم یا دم کوچک). ✅ علاءالدین طباطبایی، فرهنگ توصیفی دستور زبان فارسی، چ۱، تهران: فرهنگ معاصر، ۱۳۶۵، ص۸۶ تا ۸۷. ✅ دوشنبه، ۲۴شهریور۱۳۹۹ ✅ فریده آرامیده @virayesh_gah @molavi_asar_o_afkar @alfavayedolkoronaieh🌱