مرحوم آیت الله حاج آقامجتبی تهرانی 📌امام صادق(ع) در روایتی که سندش صحیح و تمام است فرمودند: «مَنْ سَعَى فِي حَاجَةِ أَخِيهِ الْمُسْلِمِ طَلَبَ وَجْهِ اللَّهِ» اگر کسی در برآوردن حاجات برادر مسلمانش با نیّت رضای الهی کوشش کند؛ یعنی سعی کند گره ای را از کار او باز کند و مشکلی از مشکلاتش را حل کند به شرط اینکه «طَلَبَ وَجْهِ اللَّهِ» برای خدا باشد: «كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ» خداوند برای او هزار حسنه می نویسد «يَغْفِرُ فِيهَا لِأَقَارِبِهِ وَ جِيرَانِهِ وَ إِخْوَانِهِ وَ مَعَارِفِهِ وَ مَنْ صَنَعَ إِلَيْهِ مَعْرُوفاً فِي الدُّنْيَا» جواز شفاعت خویشاوندان، همسایگان، آشنایان و هر کسی را که در دنیا به او خوبی کرده، می دهند «فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ قِيلَ لَهُ ادْخُلِ النَّارَ» روز قیامت که می شود به او می گویند: به سمت جهنّم برو «فَمَنْ وَجَدْتَهُ فِيهَا صَنَعَ إِلَيْكَ مَعْرُوفاً فِي الدُّنْيَا فَأَخْرِجْهُ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» و دست هر کس را که در دنیا به تو خوبی کرده بگیر و به اذن الهی از آتش بیرون بیاور... این، جواز شفاعت به مؤمن بوده در ارتباط با عمل نیکی که در دنیا برای خدا انجام داده است. از این روایت معلوم می شود که گره گشایی از مشکلات مؤمنین چه اثر زیادی دارد؛ چنانچه یکی از اثراتش جواز شفاعت است... البته در صورتی است که خودش ابتلایی نداشته باشد؛ امّا این جواز شفاعت، یک شرط عدم قبول دارد: «إِلَّا أَنْ يَكُونَ نَاصِباً» مگر اینکه ناصبی باشد دشمنان امام علی(ع) را ناصبی میگویند کسی که دشمنی و عناد با حق دارد مخلّد در آتش است و اجازۀ بیرون آوردن کسی که مخلّد در آتش است، وجود ندارد... 📚الكافي، ج ۲، ص ۱۹۸ وسائل الشیعه، ج۱۶، ص۳۶۷ بحارالأنوار، ج۸، ص۳۶۲ ‎‎‌‌‎‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃 اَلّلهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج🍃 ┏━━━🍃🌹🍃━━━┓ 🌐‌https://t.me/maareffetrat تلگرام @Alfetrah ایتا ┗━━━🍁━━