مرحوم آیت الله حاج آقامجتبی تهرانی ♦️خداوند در قیامت نسبت به مؤمنین و موحّدین آبروداری می کند ولی آیا ما آبروی خدا را حفظ می کنیم؟ این مهم است. روایت را که سند خوبی دارد حمران بن اعین از امام باقر(ع) نقل می کند: «قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ(ع) يَقُولُ إِنَ الْكُفَّارَ وَ الْمُشْرِكِينَ يَرَوْنَ أَهْلَ التَّوْحِيدِ فِي النَّارِ»حضرت فرمود: کفّار و مشرکین را به جهنّم می برند. این ها می بینند که موحّدان و اهل توحید هم آنجا هستند. خیلی زشت است که انسان سراغ انحراف های عملی برود و وقتی در قیامت او را به جهنّم ببرند، کفّار و مشرکین، او را ببینند. «فَيَقُولُونَ مَا نَرَى تَوْحِيدَكُمْ أَغْنَى عَنْكُمْ شَيْئاً وَ مَا أَنْتُمْ وَ نَحْنُ إِلَّا سَوَاءٌ» نکوهش و سرزنش کنان می گویند: ما نمی بینیم که توحید شما، شما را از چیزی بی نیاز کرده باشد و فرقی بین ما و شما نیست. «قَالَ فَيَأْنَفُ لَهُمُ الرَّبُّ عَزَّ وَ جَلَّ فَيَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ اشْفَعُوا فَيَشْفَعُونَ لِمَنْ شَاءَ الله» خداوند در اینجا جواب آن هارا می دهد و به ملائک خود می گوید: بیایید آن ها را شفاعت کنید؛ در اینجا که حرف کفّار باعث شرمندگی اهل توحید می شود، خداوند روال رحمتش را حفظ می کند و دماغ آن ها را به خاک می مالد. «وَ يَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ مِثْلَ ذَلِكَ حَتَّى إِذَا لَمْ يَبْقَ أَحَدٌ تَبْلُغُهُ الشَّفَاعَةُ» خدا به مؤمنین هم می گوید: ای مؤمنینی که حسابتان پاک بود و به سمت بهشت می روید، شفاعت کنید تا اینکه یک نفر از موحّدین در جهنّم باقی نماند. خداوند به مؤمنین می گوید: آبروریزی شده، شما هم بیایید شفاعت کنید. این، رحمت واسعۀ حق خیلی عجیب است که به ملائکه و مؤمنین می گوید بیایید شفاعت کنید و آنان را از جهنّم بیرون بیاورید. در آخر کار این قدر فرشته ها و مؤمنین شفاعت می کنند که یک نفر از موحّدین در جهنّم باقی نمی ماند. «قَالَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَنَا أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ اخْرُجُوا بِرَحْمَتِي فَيَخْرُجُونَ كَمَا يَخْرُجُ الْفَرَاشُ » خدا می گوید: من «أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ» هستم. «اخْرُجُوا بِرَحْمَتِي» از جهنّم به سبب رحمت من خارج شوید. «فَيَخْرُجُونَ كَمَا يَخْرُجُ الْفَرَاشُ » آنان از آتش خارج می شوند؛ بال باز می کنند مانند پروانه هایی که به سوی بهشت می روند. انصافاً یک چنین خدایی داریم که این چنین آبروی ما را حفظ می کند و حتّی در جهنّم اجازه نمی دهد مشرکین و کفّار ما را نکوهش کنند و می گوید نمی گذارم شما را خوار کنند. شما در دنیا من را قبول کرده بودید و پیوند با حق داشتید. درست است که انحراف عملی داشتید امّا من نمی گذارم؛ لذا خداوند دست شان را می گیرد و شفاعت کنندگان را برای نجات آن ها واسطه می کند. 🔺من واقعاً وقتی این روایت را دیدم، گفتم: آیا درست است خداوند اینطور از ما آبروداری می کند و در عوض، ما در دنیا از خدا آبروداری نکنیم؟ آیا بی انصافی نیست به عنوان مؤمن بالله، از فرامین او تخلّف کنیم؟ لذا باید انسان درصدد باشد که اینجا خودش را اصلاح کند و نگذارد کار به قیامت و این آبروریزی ها بکشد. بحارالأنوار، ج۸، ص۳۶۲ ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃 اَلّلهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج🍃 ┏━━━🍃🌹🍃━━━┓ 🌐‌https://t.me/maareffetrat تلگرام @Alfetrah ایتا ┗━━━🍁━━