🔻امام صادق سلام الله علیه فرمود: كَانَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَاعِداً فِي بَيْتِهِ إِذْ قَرَعَ قَوْمٌ عَلَيْهِمُ اَلْبَابَ فَقَالَ يَا جَارِيَةُ اُنْظُرِي مَنْ بِالْبَابِ فَقَالُوا قَوْمٌ مِنْ شِيعَتِكَ فَوَثَبَ عَجَلاً حَتَّى كَادَ أَنْ يَقَعَ فَلَمَّا فَتَحَ اَلْبَابَ وَ نَظَرَ إِلَيْهِمْ رَجَعَ فَقَالَ كَذَبُوا فَأَيْنَ اَلسَّمْتُ فِي اَلْوُجُوهِ أَيْنَ أَثَرُ اَلْعِبَادَةِ أَيْنَ سِيمَاءُ اَلسُّجُودِ إِنَّمَا شِيعَتُنَا يُعْرَفُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَ شَعَثِهِمْ قَدْ قَرَحَتِ اَلْعِبَادَةُ مِنْهُمُ اَلْآنَافَ وَ دَثَرَتِ اَلْجِبَاهَ وَ اَلْمَسَاجِدَ خُمْصُ اَلْبُطُونِ ذُبُلُ اَلشِّفَاهِ قَدْ هَيَّجَتِ اَلْعِبَادَةُ وُجُوهَهُمْ وَ أَخْلَقَ سَهَرُ اَللَّيَالِي وَ قَطْعُ اَلْهَوَاجِرِ جُثَثَهُمُ اَلْمُسَبِّحُونَ إِذَا سَكَتَ اَلنَّاسُ وَ اَلْمُصَلُّونَ إِذَا نَامَ اَلنَّاسُ وَ اَلْمَحْزُونُونَ إِذَا فَرِحَ اَلنَّاسُ يُعْرَفُونَ بِالزُّهْدِ كَلاَمُهُمُ اَلرَّحْمَةُ وَ تَشَاغُلُهُمْ بِالْجَنَّةِ امام سجّاد سلام الله علیه در خانه‌اش نشسته بود كه جماعتى در زدند. حضرت به كنيزش فرمود: ببين چه كسى در مى‌زند؟ آن جماعت گفتند: ما گروهى از شيعيان شما هستيم. امام سلام الله علیه چنان با شتاب از جا برخاست كه نزديك بود به زمين بيفتد. اما وقتى در را گشود و آنان را ديد، برگشت و فرمود: دروغ مى‌گويند. كجاست نشانه [شيعه بودن] در چهره‌هاى آنها؟ كجاست آثار عبادت‌؟ كجاست سيماى سجده‌؟ شيعيان ما، به عبادت و بندگى خداوند و ژوليدگيشان (بر اثر عبادت) شناخته مى‌شوند. عبادت (سجده‌هاى طولانى) بينى‌هايشان را مجروح ساخته، پيشانى‌ها و ديگر مواضع سجدۀ آنان را پينه‌دار كرده، شكمهايشان به پشتشان چسبيده و لبهايشان خشكيده است. عبادت و بندگى، صورتهاى آنان را متورم ساخته، و بيدارى در شب و روزه‌هاى روز، بدنهايشان را فرسوده كرده است. هنگامى كه مردم ساكتند، خدا را تسبيح مى‌كنند. آنگاه كه مردم آرميده‌اند، نماز بر پا مى‌دارند و هنگامى كه مردم شادمانند، آنها اندوهگينند. به زهد و بى‌رغبتى نسبت به دنيا شناخته مى‌شوند و سخنانشان رحمت است و به [انجام كار] بهشت مشغولند. 📚بحار الأنوار ج ۶۵، ص ۱۶۹ کانال "معارف" امام زمان سلام الله علیه @alhaghgholjadid