🔺بالاتر از فردیت نرسیده به سیاست! رابرت پاتنام در کتاب " دموکراسی و سنت های مدنی " به شهری در ایتالیا اشاره میکنه بنام: " سیسیل". رابرت در این شهر یک مسئله عجیب،عجیب ذهنش را مشغول کرده و به دنبال کشف حقیقت آن است.🧐 اینجا آدم ها در یک شهر هستند؛ دولت هم یکی است و سیاست ها هم برای همه یکی است؛ شرایط زندگی نزدیک به هم است و تفاوت چندانی نیست؛ پس چرا در بخشی از شهر آدم ها سالم تر، راضی تر،درآمد بیشتر و رابطه اجتماعیِ بهتری دارند اما در بخشی دیگری دقیقا برعکس است؟ این تفاوت در شرایط یکسان علتش چیست؟⁉️ رابرت پاسخ میدهد: راز کلیدی اش در پیوند اجتماعی آدم ها با یکدیگر است؛✨ در آنجا که مردم با تعاون و گره زدن کارها با همدیگر مثلا ورزش جمعی می کنند و یا در پارکها باهم تفریح میکنند و برای یک کار تولیدی با هم سرمایه گذاری می کنند اینها در همه شاخص ها وضعیت بهتری نسبت به دیگران دارند؛🌱 ▫️مثال شهر رُزِتو را در کلیپ مشاهده کنید؛✅ . خلاصه اینکه قیام نخبگان و جوانان و پیوند ایندو باهم یک مسئولیت اجتماعی درست می کند که نه فردگرا و تک رو است ونه دولتی و هضم شده در ساختار حاکمیت؛ راهی میانه این دو است! 🍃 مثلا اگر اقتصاد ضعیف و یا یک دولت ضعیف باعث شده در یک شهر طلاق هابالا برود چرا در شهر دیگری طلاق ها به صفر میل کرده است؟ چرا در همان دولت و سیاست بد، یک روستا بیکاریِ جوانانش را ریشه کن کرده است؟! این نشان میدهد مسئولیت اجتماعی و گره خوردن آدم های پیشران با مردم میتواند خلاءِ بی اثر بودن کارهای فردی و سست کاری سیاستهای دولتی را جبران کند و باز رویای جهادسازندگی را در شهرها زنده کند.😍 💠@seyed_jan_80