📝 متن دعای هفتم صحیفه سجادیه بسم الله الرحمن الرحیم «یَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکَارِهِ، وَ یَا مَنْ یَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ». ای آن‎که گره‌های امور ناخوشایند تنها به لطف او گشوده می‌شود، ای آن‌که دشواری‌ها تنها به دست قدرت او از برندگی و تندی می‎افتند. و ای آن‌که راه گریز از مشکلات و رفتن به‌سوی گشایش و آسودگی را تنها از او باید تمنا کرد. «ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِکَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِکَ الْأَشْیَاءُ، فَهِیَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ». ای آن‎که سختی‎ها در برابر قدرت تو آسان گشته و همه اسباب، به لطف تو وجود پیدا کرده و امور عالم، به سبب قدرت تو جریان یابد و تمام موجودات بر مدار اراده تو محقق گردد، پس همه آنها تنها به خواست تو، فرمان برند بی‎آنکه به‌زبان دستور دهی، و به اراده‌ تو، [از آنچه خواستِ تو نیست] امتناع ورزند، بی‎آنکه منعشان کنی. «أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمَّاتِ. لَا یَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا یَنْکَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا کَشَفْتَ». تنها تو شایسته خوانده‌شدن در امور مهمی و در سختی‌های دردناک، تنها تو پناهگاهی. ذره‌ای از این مشکلات جز به خواست تو دفع نمی‌شود، و از این گرفتاری‌ها تنها آن بخشی که تو برطرف ساخته‌ای مرتفع می‌شود. «وَ قَدْ نَزَلَ بِی یَا رَبِّ مَا قَدْ تَکَأَّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِی مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ، وَ بِقُدْرَتِکَ أَوْرَدْتَهُ عَلَیَّ وَ بِسُلْطَانِکَ وَجَّهْتَهُ إِلَیَّ». پروردگارا! بلايي بر سرم فرود آمده كه بار سنگيني‌اش مرا به زحمت و رنج انداخته، و به دردي گرفتار آمده‌ام كه تحمّلش مرا در فشار قرار داده [و زیر بار آن کمر خم کرده‎ام] و این بلا و درد جانکاه را تو با قدرت خود بر من وارد ساخته‌ای و با سلطنت و حاکمیّت خود این مشکل را به‌سوی من روانه ساخته‌ای. «فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُیَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ». پس آنچه را که بر من وارد آورده‎ای، کسی را یارای بازگرداندن آن نیست، و آنچه را که به‌سوي من روان كرده‌اي، بازگرداننده‌ای نیست، و دری را که تو ببندی، هیچ‌کس نتواند باز کند، و آن دری را که تو باز کنی، هیچ‌کس توان بستن آن را ندارد، و آن امری را که تو سخت و پیچیده‌اش کنی، هیچ‌کس را توان آسان‎سازی آن نیست، و کسی را که بدون یار و یاور رهایش سازی، هیچ یاری‎کننده‌ای برای وی نیست. «فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِی یَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ، وَ اکْسِرْ عَنِّی سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ». پس بر محمد و خاندان او درود فرست و درهای گشایش را با لطف خود برای ما بگشا و چیرگی غم و اندوه بر وجود مرا با قدرت خود در هم بشکن. «وَ أَنِلْنِی حُسْنَ النَّظَرِ فِیمَا شَکَوْتُ، وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِیمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً». و در درخواست‌هایی که دارم، توجهی نیکو به من داشته باش، و در آنچه که درخواست می‌کنم، شیرینی کار خود را به من بچشان، و از سوی خودت گشایشی گوارا که برای من مایه آسایش باشد عطا کن، و از جانب خود، نجات و خلاصی سریع [از گرفتاری‎ها] برای من مقرر بفرما. «وَ لَا تَشْغَلْنِی بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِکَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِکَ». و مرا به این همّ و غم چنان مشغول مساز ‌که از تعهّد به انجام واجبات و عمل به مستحباتی که مقرر فرمودی، غافل شوم. «فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِی یَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَیَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى کَشْفِ مَا مُنِیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ بِی ذَلِکَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِیمِ». من به سبب آنچه بر سرم آمده بی‌تاب‌وتوان شده‌ام و دلم از تحمل آنچه رخ داده، لبریز از اندوه گشته و تنها تو قادری که آنچه را به آن مبتلا شده‌ام برطرف سازی و بلیه‌ای را که در آن واقع شده‌ام از من دفع کنی. پس آنچه را که خواسته‎ام در حق من عطا فرما [و مرا از این گرفتاری‌ها نجات ده]، گرچه مستوجب رفع این مشکل از جانب تو نیستم. ای آن‌که فرمانروایی‎ات بزرگ است! ✍کانال نشر بیانات استاد تحریری 💠 صراط مستقیم