✅ وقوع انقلاب اسلامی 🇮🇷 راه جدیدی را در دنیای معاصر شکل داد (بخش اول) ✔️ آیت‌الله علیدوست ♦️درایام دهه فجر انقلاب اسلامی قرار داریم، به نظر حضرتعالی عوامل مؤثر و مهم در تشکیل این نهضت، در چه مؤلفه هایی نهفته بودند؟ 🔹انقلاب اسلامی سال ۵۷ ایران، موقعی به وقوع پیوست که دو نظریه مهم در جهان جریان داشت؛ یکی نظریه و دیدگاه کاپیتالیسم غربی و دیگری، نظریه سوسیالیسم شرقی. در آن ایام افرادی که در مقابل نظام شاهنشاهی می ایستادند یا متمایل به کاپیتالیسم غربی بودند و یا دیدگاه های سوسیالیستی و کمونیستی شرقی را دنبال می کردند. وقوع انقلاب اسلامی در این دوران، راه جدیدی را در دنیای معاصر شکل داد که نه متمایل به دیدگاه های استعماری و سرمایه داری غربی بود و نه نظریات و ایدئولوژی شرقی را مد نظر داشت. این که حرکتی در جهان شکل گیرد که به هیچ یک از ایدئولوژی های جهان وابسته نباشد به قطعیت، پویش و حرکتی نوینی بود. این مناسبات در شعارهای انقلاب اسلامی مطرح بود و اولین درخواست انقلابیون، بحث استقلال از شرق و غرب عالم بود. وقوع انقلاب اسلامی در این دوران، راه جدیدی را در دنیای معاصر شکل داد که نه متمایل به دیدگاه های استعماری و سرمایه داری غربی بود و نه نظریات و ایدئولوژی شرقی را مد نظر داشت. مطلب دیگر این بود که رژیم شاهنشاهی با توجه به امکاناتی که در اختیار داشت؛ همانند ساواک و غیره، به شدت استبداد و خفقان را در جامعه ایجاد کرده بود. این رژیم که به شدت از سوی جامعه غرب حمایت می شد، مورد حمایت مردم قرار نداشت و مردم بعد از استقلال، خواهان آزادی از قید و بندِ دسیسه ها و نیرنگ های عمّال خارجی بودند و این مهم، در وقوع انقلاب اسلامی نقش به سزایی داشت. انقلاب مردمی ایران، با توجه به ایدئولوژی و برنامه ای که از متن اسلام دریافت کرده بود، به طور ریشه ای، از خاستگاه حوزه های علّمیه شروع شد. بر اساس همین خاستگاه بود که شعار سوم نهضت اسلامی، یعنی تبدیل حکومت شاهنشاهی به جمهوری اسلامی، شکل گرفت. لذا انقلاب اسلامی ایران با سه رکن استقلال و آزادی و جمهوری اسلامی به تحقق رسید. البته می بایست بیان کرد که هر حرکت و یا انقلابی در جهان، با فرازها و فرودهایی همراه بوده است. در بررسی تمامی حرکت های مردمی و در اقصی نقاط جهان دیده می شود که، هر انقلابی دارای ریزش ها و رویش هایی بوده است و انقلاب اسلامی ایران نیز، از این قائده مستثنی نیست. به هر صورت، قریب به چهار دهه از وقوع انقلاب اسلامی در ایران، گذشته است و امروز شاید زمان مناسبی باشد برای کسانی که، بخواهند به این جریان نمره دهند. ممکن بود زمانی کمتر از این مدت؛ از عمر انقلاب گذشته باشد که در آن زمان؛ قطعاً نمی شد برنامه ها و افق های حرکتی نظام را، ارزیابی کرد، اما امروز و با توجه به ورود به دهه پنجم انقلاب، زمان مناسبی است تا برنامه ها و چارچوب های حرکتی نظام اسلامی مورد ارزیابی قرار گیرند. بدون تردید این پدیده نوین، دارای ساحت های مثبتی بوده است. در این انقلاب، به دنیا اعلام شد که اسلام، می تواند ایدئولوژی سومی را به جهان ارائه نماید. ایدئولوژی ای برخاسته از وحی و شریعت و بر مدار انسان دوستی و صلح طلبی. با توجه به ورود به دهه پنجم انقلاب، زمان مناسبی است تا برنامه ها و چارچوب های حرکتی نظام اسلامی مورد ارزیابی قرار گیرند. به هرعنوان چه در داخل کشور و چه از خارج از مرزهای جمهوری اسلامی، برخی از موانع وجود داشتند که از حرکت انقلاب به سمت افق های ترسیم شده، جلوگیری کردند. این انقلاب که می توانست هر چه بهتر و بیشتر در مسیر تعالی، رشد و شکوفایی قرار داشته باشد، با کج اندیشی برخی عوامل و منحرفان داخلی و دست اندازی عمّال خارجی، با معضلات و مشکلات عدیده ای روبرو شد. به نظر می رسد در شرایط موجود؛ هر شخص و یا هر مقامی و با هر عنوان و منصبی که در اختیار دارد، می بایست به حرکت روبه جلوی این نظام اسلامی که برخاسته از متن شریعت است، یاری و کمک رساند. ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh