🔹پاسخ آیتالله علیدوست به دکتر سروش (بخش اول)
🔻حوزه/ آیت الله علیدوست عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در یادداشتی به دکتر سروش پاسخ داده است.
به گزارش خبرگزاری حوزه، آیت الله ابوالقاسم علیدوست عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در یادداشتی به دکتر سروش پاسخ داده است که به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
✅ ادب تحول خواهی
(نقدی بر یک نگاشته از جناب آقای دکتر عبدالکریم سروش در پیوند با «دین و حکمت»)
اواخر بهمن ماه ۱۳۹۹بود که اثری (در قالب نوشته و کلیپ) از اینجانب با عنوان «دین و حکمت» در نقد سخنان جناب آقای دکتر عبدالکریم سروش با عنوان «دین و قدرت» منتشر شد. جان مطلب در «دین و حکمت» مشتمل بر یک ایده و یک پرسش بود: ایدهی «دین و حکمت» این بود که برای دستیافتن به مرتبهی صحیحی از فهم دین حنیف (= حکیم) دین و قدرت هر دو باید در قالب «حکمت» فهم و معرفی و پیگیری شود. پرسش «دین و حکمت» از مروج ایدهی «دین و قدرت» نیز این بود: در زمانهای که خونریزی داعشها و داعشوارهها با تبلیغات اسلامهراسانه همراه شده و کسانی را که از اسلام اطلاع کافی ندارند، تحت تاثیر خود قرار داده، تبیین و ترویج ایده «دین وقدرت» که - خواسته یا ناخواسته - القا کننده وجود نوعی "خشونت خالی از رحمت و انفتاح" در شریعت مطهر اسلام و تأیید کننده فقه داعش و القاعده است، تا چه حد خردمندانه و حکیمانه است؟!
«دین و حکمت» در اواخر بهمن منتشر و در اواسط اسفندماه، مورد نقد صاحب دیدگاه «دین و قدرت» قرار گرفت.
▪️گزارشی از نقد آقای دکتر سروش
ایشان در ابتدا، ناقدان آرای خود را به سه گروه تقسیم و گروه سوم را ناقدانی دانستهاند که «نه اندیشه مخالف را جدی میگیرند، نه برای نقد و جرح آن کسب آمادگی میکنند. به یک دو سخن حریف نظر میکنند و نظر میدهند» و دیدگاه «دین و حکمت» را نیز از این جنس دانستهاند.
در مرحله دوم به رد جزئیات نگاشته «دین و حکمت» روی آورده و در خلال آن بیش از ۲۰ مرتبه به تعریض و تلویح و ایما و اشاره اینجانب را مورد سرزنش قرار دادهاند. البته ۹ نفر از اشخاص محترم حقیقی و برخی از شخصیات حقوقی چون عموم روحانیون، حوزههای علمیه، فقه و فقاهت نیز بیآنکه هیچ نقشی در منازعه ما داشته باشند، آماج حمله ایشان قرار گرفتهاند! اینجانب با آنکه تقصیری برای خود سراغ ندارم، باز هم در همین جا از همه کسانی که با عنوان عام یا خاص مورد ملامت ایدهپرداز «دین و قدرت» قرار گرفتهاند پوزش میطلبم.
در مرحله آخر به علم فقه پرداخته، نقدهایی ارائه و پیشنهادهایی دادهاند.
ر.ک به سایت:
https://www.hawzahnews.com/news/۹۴۷۹۵۷/
🔘 نقد جوابیه ایشان
اینجانب با تشکر از ایشان که باب گفتگو را با پاسخ خود باز کردند، نقد خود را در چهار قسمت ارائه میکنم. برخلاف ایشان که مرا از ناقدان گروه سوم دانستهاند، ایشان را از ناقدان گروه دوم فرض میکنم که به قول ایشان «اندیشه دگراندیشان را جدی میگیرند. عالمانه و صادقانه پا به میدان می گذارند» و اجازه جسارت به ایشان را به خود نمیدهم انشا الله.
هرچند صاحب این قلم معتقد است با ملاحظه آن چه بین ما و ایشان گذشته نیازی به توضیحات حاضر نیست لکن برای به منزل رساندن بار امانتی که قرعهی فال به نام اینجانب زده و در پاسخ به انتظار بسیاری از مخاطبان به بررسی جوابیه آقای سروش میپردازم؛ بدین قرار:
1️⃣۱. نپرداختن به نقد اصل ایده «دین وحکمت» و پرداختن گسترده به حواشی
چنان چه فرض را بر تمامیت همه آن چه ایشان در نقد بر نگاشته اینجانب آوردهاند، قرار دهیم، ایشان اصل ایده «دین و حکمت» را نقد نکردهاند! و به جای آن حواشی را آنقدر برجسته کردهاند که اصل ایدهی «دین و حکمت» فراموش گردیده است. از نوشته جناب آقای سروش هیچ معلوم نیست که ایشان چه نقدی بر ایده «دین و حکمت» در مقابل تفکر «دین و قدرت» به منصه ظهور رساندهاند! همچنین معلوم نیست که ایشان چه پاسخی به ناصحیح انگاری ترویج «دین وقدرت» در دوران معاصر دادهاند؟ از آنجا که محور اصلی گفتگوی اینجانب با ایشان، همان مقایسه انگاره «دین و قدرت» با عریضهی «دین و حکمت» بوده، منتظر جواب درخوری از سوی ایشان خواهم ماند!
2️⃣۲. بیان نقدهای جزئی ایشان بر نگاشته صاحب این قلم و ارزیابی آنها
ایشان با حوصله، مواردی از نقدهای اینجانب را بر سخنرانی خود آورده و به آنها پاسخ دادهاند. در مجال حاضر به ارزیابی پاسخهای ایشان میپردازم.
ألف. آقای سروش مرا کسی دانستهاند که از موضع استعلا و استغنا سخن حریف را مختصر میگیرد. به آثار پیشین ایشان نگاه نمیکند. حتی زحمت بازکردن المیزان یا صحیح بخاری را به خود نمیدهد و صرفا با حدس و گمان میگوید: «فلان سخن به المیزان نمیخورد» یا حدیث «من بدل دینه» سند و منبع معتبری ندارد. برای آنکه معلوم شود بنده چنین کسی بودهام یا نبودهام ابتدا باید نگاهی به سخن جناب سروش و سپس نگاهی به سخن بنده انداخت. 👇