برگی از داستان قسمت صد و هیجده: کالایی که ارزان می‌شد گاندی همزمان با رهبری مردم در مبارزه بدون خشونت به آسیب‌های دیگری هم که انگلستان به مردم هند زده بود، فکر می‌کرد. انگلیسی‌ها از نخستین روزهای ورودشان به هند مردم این سرزمین را به مصرف مشروبات الکلی و تریاک تشویق می‌کردند. هنگامی‌ که اولین دفترهای تجاری انگلیس در قرن هفدهم در هند تأسیس شدند، سالن هایی هم برای فروش مشروب در کنار آن‌ها افتتاح شد. با کامل شدن فتح هند بخش بزرگی از درآمدهای کمپانی هند شرقی از فروش مشروب به دست می‌ آمد. قوانین انگلیسی ها به شکلی بود که فروش مشروبات آسان ترین و کم زحمت‌ترین شغلی بود که هندی‌ها می‌ توانستند انتخاب کنند. در سال ۱۹۲۰ میلادی درآمد حکومت انگلیسی هند از فروش مشروب، هفت برابر درآمد سال‌های نخست این حکومت از فروش این نوشیدنی‌ها بود. این درآمد در این سال به شش صد میلیون لیره می‌ رسید. انگلیسی‌ها مصرف تریاک را هم به شدت در میان هندی‌ها گسترش دادند. آنها در بعضی ایالت‌های هند تریاک را به صورت رایگان پخش می‌کردند تا مردم به آن علاقه‌مند شوند. حتی در برخی شهرها تریاک سوخته یا مصرف شده را گران‌تر می‌ خریدند تا مردم فقیر هند برای استفاده از آن تشویق شوند. در سال ۱۹۲۰ میلادی در شهر دهلی، در شلوغ‌ترین خیابان‌ها، هفتصد مغازه فروش تریاک برپا بود و در پانصد هزار جریب از کشتزارهای هند تریاک کاشته می‌ شد. تجارت تریاک به اندازه‌ای برای حکومت انگلیسی هند پرسود بود که یک نهم درآمدهای آن از این تجارت به دست می‌‌آمد. گاندی با گروهی از دوستانش راهی ایالت آسام شد. این ایالت یکی از استان هایی بود که بالاترین مصرف تریاک را درهند داشتند. گاندی و همراهانش شروع به تبلیغ در میان مردم کردند تا ضررهای مصرف تریاک را به آنها گوشزد کنند. تلاش های این گروه به جایی رسید که خرید و فروش تریاک در این ایالت به شکل قابل توجهی کم شد. حکومت، هنگامی‌ که تأثیر سخنان گاندی را در مردم متوجه شد . مأموران خود را به سراغ او و دوستانش فرستاد. چهل و چهار نفر از همراهان گاندی به زندان افتادند و خودش و تعداد دیگری از دوستانش مجبور شدند ایالت آسام را ترک کنند و به بمبئی بازگردند. سرگذشت استعمار ج8 ص93 علی ملازاده ⭕همیار باشید👇 ✒️https://eitaa.com/alimollazadeh