⏺ شما زبان دنیا را بلدید!؟
دوگانهی رایساز تعاملستیزان و زبانِ دنیا بلدان.
شما زبان دنیا را بلدید!؟ جملهای که توسط رییس دولتهای یازدهم و دوازدهم تکرار میشد. آنها میگویند شما با تعاملستیزی، هم تحریمها را تداوم داده و تشدید میکنید و هم سایهی جنگ را بر سر کشور میآورید.
این درحالیست که هشت سال مذاکرهی دولتهای یازدهم و دوازدهم نه تنها تحریمها را برنداشت بلکه هیچگاه سایهی جنگ را نتوانست از سر کشور دور کند.
از طرفی با تداوم مذاکرات در دولت سیزدهم، برخی از وعدههای این مذاکرات در دولت سیزدهم، نقد شد، چرا که آقای باقری در تداوم حرکت خود در دوران معاونت آقای جلیلی در شورای امنیت ملی، تنها مذاکره را برای مذاکره انجام نمیداد و به دنبال دستیابی به دستاوردهای مشتپرکن از مذاکره بود.
ضمن اینکه اقتدار دولت آقای رئیسی در فضای سیاست خارجی و منطقهای این اعتماد به نفس را به گروههای مقاومت داد تا برای اولین بار مهمترین دشمن منطقهای ایران را به طرز بیسابقهای زیر سایهی سنگینترین جنگ نظامی در طول حیات این رژیم ببرند.
تغییر رویکرد سیاست خارجی در دوران دولت سیزدهم که تداوم آن در دولت آقای جلیلی هم قابل تصور است، سیاستی که به اعتراف تحلیلگران رسانههای فارسیزبان خارجی در طول دوران بعد از انقلاب در سیاست منطقهای ایران کمنظیر بود (آرمان محمودیان پژوهشگر موسسه امنیت دانشگاه فلوریدا)، توانست سایهی جنگ را به صورت واقعی از سر کشور دور کند و با دیپلماسی به انگشتنما شدن مهمترین دشمن جمهوری اسلامی در جهان کمک کند.
تعاملطلبی واقعی و معطوف به نتیجه که تداوم آن در دولت آقای جلیلی متصور است، امروز بدون توجه به سابقهی تاریخی، رویکرد تعاملستیز و تعاملگریز، انزواطلب و جنگطلب معرفی میشود و حتی توسط کارشناسان ایرانی آمریکایی (علی واعظ، مدیر پروژهی ایران در گروه بحران)، روی کار آمدن چنین دولتی، فعالکنندهی مکانیزم ماشه در برجام برشمرده میشود.
در واقع مهمترین ویژگی سیاست خارجی دولت سیزدهم که دشمن از تداوم آن در دوران ریاست جمهوری آقای جلیلی نگران است این است که از اتوبان پنجباندهی سیاست بینالملل، تنها به باندهای مسدود توسط تحریمهای ظالمانه بسنده نمیکند و با تدبیر و چرخاندن فرمان سیاست خارجی از باندهای دیگر این اتوبان استفاده میکند، کشور را پیش میبرد و مثل دولتهای یازدهم و دوازدهم پشت مانع تحریمها توقف نمیکند.