هوالحکیم از قوم حضرت موسی (ع) تا قوم آقا امام حسین(ع) و تا سرنوشت مردم ما انچه که در این یادداشت تقدیم میکنم ، برداشت عامیانه از معانی آیات شریغه ۲۴۶ تا ۲۵۲ سوره بقره است. در مقدمه عرض میکنم؛ ۱- آقا امام حسین(ع) و تک تک عزیزانش، خواندن قرآن و بر پا داشتن نماز را بسیار دوست میداشتند ، بنابراین بین امام و قرآن و نماز پیوند ناگسستنی وجود دارد. ۲- شباهت بسیار زیادی بین زندگی و سرنوشت ما مسلمانان با قوم بنی اسرائیل است ، تقریبا همه بلاهایی که آنها بر سر پیامبران خود آوردند ، ما هم بر سر ائمه علیهم السلام آوردیم. ۳- جهاد، جهاد، جهاد فیزیکی، با دشمنان خدا ؛ تنها راه اثبات بندگی و رهایی از بند ریا و تزویر و کسب ضمانت عاقبت بخیری است ، جز جهاد و شهادت، هیچ راهی برای عبور با سلامت از این دنیا وجود ندارد. ۴- پیروزی بر دشمنان و رسیدن به پادشاهی و بهره گیری از عزت معنوی و مواهب دنیوی، شرطش داشتن صدق و پیروی محض از ولی امر است و لاغیر. حتی اگر به ما فرمان دهد؛ هیچ نخورید، بروید روی مین و... ۵- به اکثریت دل نبندید ، هیچگاه حق و پیروزی با کثرت جمعیت نیست، واما بعد؛ پس از وفات حضرت موسی(ع) ، بنی اسرائیل گرچه وارد بیت المقدس شده بودند، اما بسیار ذلیل و ضعیف شدند، در نتیجه از پیامبر وقت خود تقاضا کردند؛ فرمانده ای برای ما برانگیز تا (به سرکردگی او) در راه خدا جهاد کنیم؛ پیغمبر آنها گفت: اگر جهاد فرض شود مبادا به جنگ قیام نکرده، نافرمانی کنید! گفتند: چگونه شود که ما به جنگ نرویم در صورتی که (دشمنان) ما و فرزندان ما را (به ستم) از دیارمان بیرون کردند؟! پیغمبرشان به آنها گفت: خداوند طالوت را به پادشاهی شما برانگیخت. گفتند؛ که از کجا او را بر ما بزرگی و شاهی رواست، در صورتی که ما به پادشاهی شایسته‌تر از اوییم و او را مال فراوان نیست. رسول گفت: خداوند او را برگزیده و در دانش و توانایی و قوت جسم فزونی بخشیده و خدا ملک خود را به هر که خواهد بخشد، که خدا به حقیقت توانگر و داناست. (بهرحال قوم بنی اسرائیل با اکراه، فرماندهی طالوت را پذیرفتند). پس هنگامی که طالوت لشکر کشید، سپاه خود را گفت: خدا شما را به نهر آبی آزمایش کند، هر که از آن بیاشامد از من و هم آیین من نیست و هر که هیچ نیاشامد یا کفی بیش برنگیرد از من و هم آیین من خواهد بود. پس همه سپاهش آشامیدند،(نافرمانی کردند) به جز عده قلیلی از آنها و همه انها از مدار خارج شدند. و چون طالوت و سپاه بسیار قلیل و مؤمنش از نهر گذشتند، سپاه دشمن بیمناک شدند و گفتند: ما را تاب مقاومت در مقابل جالوت و سپاه او نخواهد بود و شکست را پذیرفتند. لذا؛ چه بسیار شده که گروهی اندک به یاری خدا ، بر لشکر بسیار، غالب آمده و خدا با صابران است، و اگر خدا برخی مردم را در مقابل بعضی دیگر بر نمی‌ انگیخت، فساد روی زمین را فرا می‌گرفت. این آیات خداست که به راستی بر تو می‌خوانیم. علیرضا تنهای کیسمی ۲۶ تیر ۱۴۰۳ https://t.me/alirezatanha_110 https://eitaa.com/alirezatanha110 Instagram.com/tanhaie_ir