‌علاّمه طباطبایی(ره) هر ساله به مشهد مقدس مشرف می شد... با آن کهولت سن و کسالت جمعیت را می شکافت و با علاقه ضریح را می بوسید و توسل می جست. آقازاده اش نقل می کند: «در سال آخر حیات به دلیل کسالتی که داشت و بنا به تأکید و توصیه پزشک مخصوص نمی خواستیم به مسافرت مشهد مقدس برود. پس از مراجعت از مشهد، به ایشان گفتم سرانجام به مشهد رفتید، فرمود: پسرم جز مشهد کجاست که آدم بتواند دردهایش را بگوید و درمانش را بگیرد؟!.» کتاب نامداران (زندگی نامه چهل تن از مشاهیر شیعه)، کریم جوان شیر، ص336. _ @allame313 https://eitaa.com/joinchat/3129344017C4a50772e46